ارزیابی اثرات سدسازی بر تعداد زمین لرزه های رخداده در ایران

موقعیت قرارگیری ایران سبب شده است تا بخش زیادی از مناطق آن در وضعیت تکتونیکی فعالی باشد. با توجه به اینکه سازه های سنگین انسانی می تواند محرک فعالیت های تکتونیکی باشد، در این پژوهش به بررسی تاثیرات سدهای ساخته شده بر وضعیت زمین لرزه های رخداده در ایران پرداخته شده است. درواقع، در این پژوهش تعداد زمین لرزه های رخداده قبل و بعد از احداث سدهای ساخته شده بررسی و تحلیل شده است. این تحقیق بر اساس روش های توصیفی- تحلیلی می باشد. مهمترین داده های تحقیق شامل موقعیت زمین لرزه های رخداده در ایران است که از سایت USGS تهیه شده است. در این تحقیق از نرم افزارهای ArcGIS و SPSS استفاده شده است. روش کار در این تحقیق به این صورت بوده است که ابتدا سدهای مورد نظر با توجه به موقعیت و حجم مخزن انتخاب شده و سپس حریم ۱۰۰ کیلومتری برای آنها مشخص شده است. در ادامه، تعداد زمین لرزه های رخداده در دوره زمانی ۱۰ ساله قبل و بعد از احداث سدها ارزیابی شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که بیشترین تغییرات رخداده در حریم ۱۰۰ کیلومتری سد داریان بوده است به طوریکه ضریب تغییرات تعداد زمین لرزه های رخداده، ۹۰۰ درصد بوده است؛ یعنی تعداد زمین لرزه های رخداده در محدوده این سد، پس از احداث سد، ۱۹۰۰ درصد افزایش یافته است. بعد از این سد، تعداد زمین لرزه های رخداده در حریم سدهای سیمره، لار و درودزن بعد از احداث سد به ترتیب ۲۰۷، ۱۶۷ و ۱۲۲ درصد افزایش یافته است. درمجموع، نتایج حاصله از این تحقیق نشان داده است که بعد از آبگیری سدها، تعداد زمین لرزه های رخداده به طور محسوسی افزایش پیدا کرده است که می توان آن را تا حدی به تاثیرات سدسازی نسبت داد.

کلیدواژه ها:

تکتونیک ، زمین لرزه ، سدسازی