تکنیک های شخصیت و شخصیت پردازی در رمان خارج الحریم امین ریحانی

یکی از عناصر مهم داستان، شخصیت و شخصیت پردازی است. در بررسی شخصیت داستان فرد می تواند از طریق آنچه درک کند به حوادث پی ببرد و این کار می تواند تاثیر چشمگیری بر درون مایه داستان داشته باشد. امین ریحانی در داستان های خود از نقش شخصیت در بیان اهداف داستان نویس غافل نیست. مقاله حاضر سعی دارد با تکیه بر روش توصیفی– تحلیلی، این عنصر مهم را در رمان «خارج الحریم» بررسی کند. بدین ترتیب شخصیت های داستان استخراج گردید و تکنیک های آن­ها با نمونه مثال هایی مورد بررسی قرار داده شد. از مهمترین دستاوردهای پژوهش علاوه بر نگاه پیشروانه ریحانی در بیان مشکلات اجتماعی چنان­که توانسته است واقعیت های اجتماعی را با تخیل قوی و زبان فاخر به واقعیت داستانی تبدیل کند و حوادث اجتماعی دوران معاصر خود را در جامعه­ای دیگر به تصویر بکشد؛ بیان این مطلب است که وی کشمکش میان «من» جهان (شخصیت کانونی داستان) با «من اجتماعی» را دقیق و هنری به تصویر کشیده است. هدف ریحانی از شخصیت پردازی دقیق، انعکاس تصویری دقیق و قابل ترسیم برای مخاطب است تا درک شخصیت­ها و شرایط برای خواننده ملموس و باورپذیر باشد وی در شخصیت­پردازی بیشتر متکی به روش شخصیت­پردازی مستقیم و در شخصیت­پردازی غیرمستقیم عنصر خیال را با واقعیت در می­آمیزد.

کلیدواژه ها:

عناصر داستانی ، شخصیت و شخصیت پردازی ، امین ریحانی ، خارج الحریم