تاثیر سیاست های پولی و مالی بر رفاه اجتماعی در ایران: مدل های تعادل عمومی پویای تصادفی

این مقاله با استفاده از مدل تعادل عمومی پویای تصادفی کینزین های جدید، به بررسی آثار تکانه های سیاست­های پولی و مالی بر متغیرهای کلان اقتصادی پرداخته است. سیاست­های پولی و مالی ابزاری برای مدیریت اقتصاد توسط نهادهای حاکمیتی است. سیاست­گذاران اقتصادی با توجه به بررسی شاخص های اقتصادی از جمله تورم، رشد اقتصادی، تولید ناخالص ملی، تراز تجاری و … اقدام به وضع سیاست­های پولی و مالی می کنند. با توجه به اهمیت بخش پولی و مالی در انتقال آثار سیاست های اقتصادی، در این مقاله علاوه بر در نظر گرفتن ارکان اصلی مدل های استاندارد، مانند خانوارها، بنگاه ها، دولت، بانک مرکزی و بخش خارجی، چسبندگی های اسمی و حقیقی نیز در مدل لحاظ شده و به منظور اطمینان از قابلیت اتکاء نتایج مدل، گشتاورهای متغیرهای اصلی بر اساس داده­های واقعی با گشتاورهای مقادیر شبیه­سازی شده آن متغیرها مقایسه شده و توابع واکنش آنی متغیرها نسبت به شوک­های مدل بررسی شده است. بر پایه گشتاورهای مورد استفاده، مدل از قدرت برازش و دقت قابل قبولی برخوردار است. نتایج شبیه­سازی نشان می­دهد که در نتیجه شوک­های مثبت پولی و مالی، رفاه اجتماعی افزایش می­یابد. به منظور مقایسه گشتاورهای روندهای واقعی و شبیه­سازی شده از سری­­های زمانی فصلی متغیرهای تولید ناخالص داخلی، تورم، تشکیل سرمایه­های ثابت، مصرف کل، مخارج دولت، درآمدهای نفتی دولت، درآمدهای مالیاتی دولت و حجم پول طی دوره زمانی ۱۳۶۸ الی ۱۴۰۰ استفاده شده است. نتایج حاکی از همبستگی و هم­حرکتی نتایج شبیه­سازی شده و داده­های واقعی دارد. موضوع فوق از منظر سیاست­گذاری­های اقتصادی دلالت­های مهمی دارد که بایستی به آن توجه شود.

کلیدواژه ها:

رفاه اجتماعی ، سیاست پولی ، سیاست مالی ، مدل های DSGE