تاثیر تمرینات عملکردی شدید بر توان بی هوازی و خستگی زنان دارای اضافه وزن

مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات عملکردی شدید بر توان بی هوازی و خستگی زنان دارای اضافه وزن انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون، از بین زنان دارای اضافه وزن شهر اصفهان، ۳۰ زن دارای اضافه وزن که در باشگاه آرسن مشغول به فعالیت بودند، به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات عملکردی شدید و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون اندازه گیری های قد، وزن و توان بی هوازی راس ساعت ۸ تا ۱۰ صبح در سالن ورزشی باشگاه انجام گرفت. در ادامه، مرحله تمرینی آغاز شد. مرحله تمرینی در هشت هفته و هر هفته سه جلسه در سالن ورزشی باشگاه انجام گرفت که گروه تمرینی به انجام تمرین مورد نظر پرداختند. در این مدت گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود پرداختند. در نهایت، ۴۸ ساعت بعد از اتمام مرحله تمرینی، در مرحله پس آزمون، اندازه گیری های مورد نظر باز انجام گرفت. داده ها به روش کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات عملکردی شدید در افزایش توان بی هوازی (اوج توان بی هوازی، میانگین توان بی هوازی، حداقل توان بی هوازی) و کاهش خستگی تاثیر معنی داری دارد (p≤۰.۰۵‎) و نتایج حاکی بهبود معنی دار این شاخص ها در اثر تمرینات HIFT بود (p≤۰.۰۵‎). به طور کلی نتایج مطالعه حاضر بر اهمیت تمرینات HIFT بر توان بی هوازی و شاخص خستگی زنان دارای اضافه وزن تاکید دارد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که مربیان از تمرینات عملکردی شدید در بهبود توان بی هوازی و شاخص خستگی زنان اضافه وزن بهره جویند.

کلیدواژه ها:

تمرینات عملکردی شدید ، توان بی هوازی ، خستگی ، زنان اضافه وزن