القای عملکردهای ضدالتهابی در مونوسیت های خون محیطی رت توسط دوپامین در شرایط آزمایشگاهی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 76
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-32-2_002
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: امروزه تا حدودی برخی از جنبه های ارتباط متقابل دستگاه نوروآندوکراین و دستگاه ایمنی شناخته شده است. بر اساس این، نشان داده شده است که برخی از سلول های ایمنی از قبیل مونوسیت ها قادر به تولید و ذخیره سازی دوپامین در وزیکول های ترشحی خود هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دوپامین بر عملکردهای ایمونولوژیک مونوسیت های خون محیطی رت است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، سلول های تک هسته ای خون محیطی به کمک گرادیان فایکول-هایپک از خون محیطی رت ها جدا شدند؛ سپس از بخش چسبنده این سلول ها به کف فلاسک به عنوان سلول های مونوسیت استفاده گردید. سلول های مونوسیت در گروه تیمار به مدت ۲۴ ساعت با دوپامین در غلظت ۷-۱۰×۵ مولار مجاور شدند و آنگاه عملکرد فاگوسیتوز، انفجار تنفسی، قابلیت کشتار، تولید نیتریکاکساید، برداشت نوترال رد، قابلیت حیاتی و میزان بیان ژن NF-κB آن ها بررسی گردید.
یافته های پژوهش: نتایج این مطالعه نشان داد که مونوسیت های کنترل و تیمار هیچ تفاوت معنی داری در فاگوسیتوز پس از چالش با مخمر اپسونیزه ندارند. با وجود این، میزان برداشت نوترال رد، شدت انفجار تنفسی و تولید نیتریک اکساید پس از چالش با مخمر اپسونیزه و همچنین میزان بیان NF-κB در مونوسیت های تیمارشده با دوپامین، نسبت به گروه شاهد، به طور معنی داری کاهش یافت (P<۰.۰۵). البته فعالیت زیستی مونوسیت های گروه تیمار نسبت به مونوسیت های گروه شاهد، تغییر معنی داری پیدا نکرد.
بحث و نتیجه گیری: در کل به نظر می رسد که دوپامین به طور پویا موجب ایجاد یک فنوتیپ ضدالتهابی در سلول های مونوسیت می شود، به طوری که این مونوسیت ها در کنار کاهش فعالیت بخش لیزوزومی، میزان کمتری از رادیکال های آزاد اکسیژن و نیتروژن را تولید می کنند.
نویسندگان
هانیه نیک خواه
Dept of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
سید میثم ابطحی فروشانی
Dept of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
حبیب دستمالچی ساعی
Dept of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
ناهیده افضل آهنگران
Dept of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :