بررسی تاثیر سیاست جنایی تقنینی ایران با رویکرد پیشگیری وضعی در کاهش تصادفات

زمینه و هدف: در هرکشوری با اتخاذ سیاست های کارآمد تقنینی، قضایی و مشارکتی می توان از وقوع بزه جلوگیری کرد، پیشگری از وقوع جرم، محور سیاست جنایی مدبرانه تقنینی است که با اجرای صحیح آن، بسیاری از معضلات و مشکلات حال جوامع امروز که حوادث ترافیکی بخش عظیمی از آن را تشکیل می دهد ، کاهش می یابد. در این تحقیق پیشگیری وضعی براساس مدل کرنیش و کالرک در ۵ محور شامل کاهش منافع حاصل از ارتکاب جرم، کاهش تحریک بزهکاران، افزایش خطر ارتکاب جرم، افزایش زحمت و تلاش ارتکاب جرم و حذف بهانه ها مورد بررسی قرار گرفته و سوالات و فرضیات تحقیق بر این اساس تدوین شده است.روش: این تحقیق از نظر هدف؛ کاربردی و با روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری کارشناسان تصادفات خرم آباد شهرستان به تعداد ۱۸۴نفر بود که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۱۱۸نفر تعیین شد که به شیوه خوشه ای تصادفی نمونه گیری شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته است و اعتبار آن از طریق اعتبار صوری حاصل شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسش نامه از نرم افزارآماری  smart pls ۲استفاده شد.یافته ها: مولفه های متغیر مرتبط با متغیر وابسته در نتایج حاصل از پرسش نامه همبستگی دارد و مشخص شد که به ترتیب مولفه ی ازبین بردن معاذیر (حذف بهانه ها) با مقدار۹۸۳/۰ (بیشترین همبستگی) و سپس کاهش مزایای حاصل از تخلف با مقدار ۹۲۳/۰ در رتبه بعدی و سپس کاهش تحریک  با مقدار ۸۲۵/۰ (کمترین همبستگی) را داشتند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که از راه کارهای پیشگیری وضعی در کاهش تصادفات، شناسایی و اصلاح نقاط دارای فراوانی تخلفات، استفاده از تجهیزات الکترونیکی ثبت تخلفات، تشدید مجازات های تخلفات رانندگی، استفاده از همه ابزارهای ممکن برای تبلیغات مقررات رانندگی می تواند در ارتقای انضباط ترافیکی و کاهش تصادفات تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، سیاست جنایی تقنینی ، پیشگیری وضعی ، کاهش تصادفات