اثر ده جلسه استفاده از بریس تراکولامبوساکرال ساده و سنسوردار بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات در افراد دارای کایفوز طی تایپ کردن

مقدمه: افراد در حین کار با کامپیوتر دچار گردن درد، سردرد، کیفوز و کمردرد می­شوند که به نظر می­رسد با پیشرفت تکنولوژی روز به روز بر این دردها افزوده می­شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ده جلسه استفاده از دو نوع بریس توراکولامبوساکرال ساده و سنسوردار بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب در کارکنان مبتلا به کیفوز در حین تایپ بود. روش­ کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه­تجربی و آزمایشگاهی بود. جامعه آماری مطالعه حاضر افراد مبتلا به کایفوز در شهرستان اردبیل بودند. نمونه­ها شامل ۳۰ کارمند مرد مبتلا به کایفوز بود که به صورت دردسترس انتخاب شدند. نمونه­ها به طور تصادفی به دو گروه استفاده­کنندگان از بریس سنسوردار و گروه کاربران بریس ساده تقسیم شدند. فعالیت الکتریکی عضلات اندام فوقانی توسط سیستم الکترومیوگرافی در حین تایپ کردن در دو مرحله قبل و بعد از آزمون ثبت شد. هر دو گروه در طول ده جلسه در جلسات تمرینی خود از بریس استفاده کردند. تمامی آنالیزهای آماری بر روی نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه در سطح معنی داری ۰۵/۰ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثرات عامل زمان در عضله اکستنسور سطحی انگشتان دست (۱۸۰/۰d= ;۰۱۶/۰=P)، دالی قدامی (۱۹۶/۰d= ;۰۱۴/۰=P)، دالی میانی (۴۴۷/۰d= ;۰۰۱/۰=P) و ذوزنقه (۱۱۶/۰; d=۰۴۶/۰=P) تفاوت معناداری بین استفاده از بریس­های مختلف را دارد. همچنین در مقایسه عامل گروه عضله دالی قدامی (۲۲۳/۰; d=۰۰۸/۰=P) دالی خلفی (۲۰۱/۰; d=۰۱۳/۰=P) تفاوت معناداری داشت. از طرف دیگر تفاوت معناداری در تعامل گروه و تایپ در عضلات اکستنسور سطحی انگشتان دست (۱۸۹/۰; d=۰۱۹/۰=P)، سه سر بازویی (۳۱۰/۰ ;d=۰۰۱/۰=P)، دالی میانی(۱۳۳/۰; d=۰۴۷/۰=P) و دالی خلفی(۵۵۴/۰; d=۰۰۱/۰=P) مشاهده شد. نتیجه گیری: کاهش فعالیت الکترومیوگرافی عضلات هنگام استفاده از بریس های توراکولامبوساکرال در کارکنان مبتلا به کیفوز احتمالا اثربخشی آن را تایید می کند. باوجود این، اثبات هرچه بهتر این موضوع نیاز به انجام پژوهش­های بیشتر دارد.

کلیدواژه ها:

Long Term ، Thoracolumbosacral ، Brace ، Electromyography ، Typing ، اثر بلند مدت ، توراکولومبوساکرال ، بریس ، الکترومیوگرافی ، تایپ کردن