بررسی اپیدمیولوژی جغرافیایی خودکشی و اقدام به آن در سطح شهرستان های استان کهگیلویه و بویراحمد طی سال های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: خودکشی و اقدام به آن یکی از مشکلات عمده بهداشت عمومی محسوب می­شود و با توجه به عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیطی و فردی متفاوت است. لذا هدف مطالعه حاضر تعیین اپیدمیولوژی جغرافیایی خودکشی و اقدام به آن در یک دوره ۵ ساله در سطح شهرستان­های استان کهگیلویه و بویراحمد بود. مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی، تمام افرادی که طی سال­های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ در شهرستان­های استان کهگیلویه و بویراحمد خودکشی (۳۸۲ مورد) و اقدام به خودکشی (۷۰۳۹ مورد) داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با چک­لیست برنامه کشوری پیش­گیری از خودکشی جمع­آوری و میزان بروز استاندارد ­شده سنی برای شهرستان­ها محاسبه شد. یافته­ها: بیشترین موارد خودکشی شهرستان­ها در افراد سنین ۱۵ تا ۲۴ سال (۵۰/۷۶-۸۰/۳۰ درصد) و ۲۵ تا ۳۴ سال (۵۰-۹۰/۵ درصد)، مجرد (۱۰۰-۲۰/۴۶ درصد)، بیکار (۹۰/۵۲-۵۴/۲۳ درصد) و خانه­دار (۵۰/۳۸-۹۰/۱۱ درصد) بود و هم­چنین بیشترین موارد اقدام به خودکشی نیز در افراد سنین ۱۵ تا ۲۴ سال (۵۰/۵۷-۴۰/۴۴ درصد)، ۲۵ تا ۳۴ سال (۶۰/۳۲-۷۰/۲۵ درصد)، مجرد (۷۰/۸۰-۶۹/۴۵ درصد)، بیکار (۱۰/۷۰-۸۴/۲۰ درصد)، و خانه­دار (۸۳/۴۵-۵۰/۱۸ درصد) بود. مردان بیشترین فراوانی را در خودکشی و زنان بیشترین فراوانی را در اقدام به خودکشی داشتند. نتیجه­گیری: در همه شهرستان­های استان، اکثر افرادی که خودکشی و یا اقدام به آن داشتند در سنین ۱۵ تا ۳۴ سال و بیکار بودند. لذا لازم است که متولیان امر سلامت نسبت به غربالگری و ارجاع گروه­های آسیب­پذیر و هم­چنین ایجاد زمینه های اشتغال، تشکیل خانواده جوانان، آموزش مسائل بلوغ و دیگر مشکلات این گروه سنی توجه ویژه­ای داشته باشند. واژه­های کلیدی: اپیدمیولوژی، خودکشی، اقدام به خودکشی، کهگیلویه و بویراحمد

کلیدواژه ها:

Epidemiology ، Suicide ، Attempted suicide ، Kohgiloye and Boyerahmad ، اپیدمیولوژی ، خودکشی ، اقدام به خودکشی ، کهگیلویه و بویراحمد