هدایتگری در مسیر یادگیری: نقش محوری معلم در روش های آموزش یادگیرنده محور

در دهه های اخیر، رویکردهای آموزش یادگیرنده محور به طور فزاینده ای در نظام های آموزشی سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته اند. این روش ها بر اساس نیازها، علایق و توانایی های دانش آموزان بنا شده و به جای تدریس سنتی که معلم محور است، یادگیری فعال و مشارکتی را تشویق می کنند. در این مقاله، نقش محوری معلم به عنوان هدایتگر در روش های آموزش یادگیرنده محور مورد بررسی قرار می گیرد. معلمان در این رویکرد به عنوان تسهیل گران فرآیند یادگیری عمل می کنند، وظیفه آن ها شامل طراحی محیط های یادگیری پویا، ارائه منابع آموزشی متنوع و ایجاد فرصت های یادگیری تجربی برای دانش آموزان است. این نوشتار به بررسی مهارت ها و توانمندی های لازم برای معلمان در این روش ها پرداخته و نقش آن ها در ایجاد انگیزه، هدایت فرایند یادگیری و ارزیابی مستمر عملکرد دانش آموزان را تحلیل می کند. نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که معلمان با استفاده از روش های یادگیرنده محور، می توانند محیط های آموزشی پرتحرک و انگیزشی ایجاد کنند که در آن دانش آموزان نه تنها دانش و مهارت های لازم را کسب می کنند، بلکه توانایی تفکر انتقادی و حل مسئله را نیز بهبود می بخشند. در این نوشتار با استفاده از روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای تلاش گردیده که به موضوع مورد بررسی پرداخته گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش یادگیرنده محور ، نقش معلم ، هدایتگری ، محیط یادگیری ، انگیزه.