گزارش یک مورد رکتوراژی غیرقابل کنترل به دنبال سندرم وگنر

مقدمه/ بیان مساله : گرانولوماتوز وگنر نوعی بیماری خودایمنی که با واسکولیت، درگیری عروق کوچک و متوسط و گرانولوم های نکروزان مشخص می شود. اغلب بر دستگاه تنفسی و کلیه ها تاثیر می گذارد ولی بروز نادر تظاهرات گوارشی، نه تنها برای متخصصین گوارش و روماتولوژیست، بلکه برای هر پزشک یک چالش است.معرفی بیمار : بیمار آقای ۶۵ ساله با سابقه هایپرتنشن با شکایت درد شکم شدید، رکتوراژی باخون روشن و هماتمز به اورژانس مراجعه و بلافاصله به بخش مراقبت ویژه منتقل شد. در حین بستری استفراغ داشته و علائم گوارشی با غذا خوردن بدتر می شده است ولی شکم تندرنس و ریباند ندارد. بیمار مرتبا تحت درمان با دریپ پنتوپرازول و اکتروتاید، تزریق پک سل و FFP، پلاسمافرز قرار داشت. سونو شکم و لگن نرمال گزارش شده است، سپس بیمار تحت اندوسکوپی و کولونوسکوپی قرار گرفت که آندوسکوپی تشخیص افتراقی واسکولیت و مشاوره جراحی پیشنهاد شد؛ در کولونوسکوپی گزارش شد که از ایلئوم تا آنوس، خون روشن دیده شده که پس از شستشو و ساکشن بافت موکوسی و عروق نرمال بوده اند. مشاوره جراحی چندین نوبت انجام و نهایتا بیمار کاندید جراحی لاپاراتومی جهت تشخیص منشا خونریزی شد. تشخیص بعد از عمل نکروز قسمتی از ژژنوم جراحی انترکتومی و رزکسیون روده باریک انجام شد. بعد از جراحی هم چنان رکتوراژی ادامه داشت و بیمار جهت RBC scan به تهران منتقل شد.

کلیدواژه ها:

سندرم وگنر ، رکتوراژی ، هماتمز ، بخش مراقبت ویژه ، پرستاری