ارزیابی و درمان کاردرمانی در کودک با تاخیر یادگیری

مقاله حاضر به معرفی ارزیابی و درمان کاردرمانی در کودکی با تاخیر یادگیری می پردازد. مادر کودک به علت رد شدن کودک در آزمون سنجش مدرسه به کلینیک کاردرمانی مراجعه کرد. کودک توجه و تمرکز پایینی داشت و تحمل کاری او نیز کم بود اما از منظر شناختی در سطح و شرایط خوبی قرار داشت. کودک هفت ساله با اعتماد به نفس کم، دندان قروچه، اضطراب، عدم تحمل محرومیت یا شکست، منفی کاری و لجبازی، رفتارهای نمایشی و وسواسی، بی قراری و کتک زدن کودکان، خواهر و برادر و والدین را بروز می دهد. از منظر مهارت های اجتماعی نوبت را رعایت نمی کند در اجازه گرفتن، ذهن خوانی و برقراری تعامل ضعف دارد. همکلاسی را برای سرگرمی و جلب توجه اذیت می کند و نمیتواند بیشتر از یک دقیقه در کلاس بنشیند. بازی اجتماعی را تا حدی انجام می دهد و بازی رقابتی را تنها با حمایت خانواده برای جلوگیری از دعوا می تواند انجام دهد. در ارزیابی اولیه مشخص شد که کودک از نظر مهارت های حرکتی درشت در گرفتن توپ با هر ارتفاع و هر سرعتی، طناب بازی، لی لی کردن مشکل دارد. دوچرخه را با کمک سوار می شود. در مورد حرکات ظریف هم در ورق زدن یکی یکی صفحات کتاب مشکل دارد. در نتیجه کودک علاوه بر مشکل تاخیر در یادگیری مشکلات عدیده دیگری نیز داشت که وجود آنها بر افزایش تاخیر کودک دامن می زد و یک سیکل معیوب در راستای عملکرد آکادمیک بوجود می آورد. کودک در قیچی کردن شکل هندسی، تا زدن کاغذ، دستکاری اشیا ضعف داشت و ناتوان از انداختن دانه تسبیح، گره زدن و باز کردن گره و باز و بسته کردن دکمه و انجام حرکت آپوزیشن انگشتان دست بود. در نتیجه درمان کاردرمانی علاوه بر یادگیری بهبود عملکرد کلی کودک را نیز مورد توجه قرار داد. کودک در ترسیم ترکیبی مشکل دارد. کودک نمی تواند اشکال هندسی لوزی و بیضی را ترسیم کند. از نظر هماهنگی حرکات دو طرفه ناتوان در انجام حرکت پارو زدن و حرکت پروانه است. در پایان جلسات کاردرمانی مفاهیم مجموعه سازی و درک فضایی ارتقا یافت. در نتیجه مداخلات کاردرمانی یک منبع درمانی مناسب درکودکان به منظور ارتقا تحمل کاری می باشد.

کلیدواژه ها:

تاخیر یادگیری ، سنجش مدرسه ، کاردرمانی