مداخلات و ارزیابی کاردرمانی در کودک با کم توانی ذهنی و نقص توجه پس از آسیب مغزی

افراد کم توان ذهنی بر اساس درجه کم توانی شان، علائم متفاوتی دارند که تا قبل از ۱۸سالگی بروز می کند. علائم عقب ماندگی ذهنی در کودکان و نوجوانان عبارت است ازحافظه کوتاه مدت ضعیف، جاگذاشتن وسایل، دیرتر یاد می گیرند یا سخت حرف می زنند، پایین بوده نمره آزمون های بهره هوشی یا IQ ، بروز رفتارهایی مثل پرخاشگری، استرس، فکر کردن به خودکشی، افسردگی و وابستگی زیاد به والدین، مشکل در رفتارهای انطباقی مثل انجام کارهای روزانه ای از قبیل لباس پوشیدن، کم توجهی و بی علاقگی به یادگیری مهارت های جدید، کم توانی در پردازش های حسی (حواس ۵ گانه) و ادراکی. البته تمام این علائم با درجات یکسان در افراد مبتلا به کم توانی ذهنی بروز نمی کند و علائم این عارضه در هر فرد با دیگری فرق دارد .کسی که دچار عقب ماندگی ذهنی است دارای خصوصیات زیر است: این فرد دارای ضریب هوشی )آی کیو) پایین، معمولا زیر هفتاد است، سازگار شدن با محیط زندگی و محیط پیرامون برای او کار سختی است، امور زندگی را کامل درک نمی کند، همانند هم سن و سالانش توانایی قابل قبول برای یادگیری ندارد، برای یادگیری مسائل نیاز به پشتیبانی و تکرار بیشتری دارد .در این مقاله به مطالعه ارزیابی و درمان کودک کم توان ذهنی با همبودی نقص توجه می پردازیم. مراجع تمایل به تولید صدا دارد. زمانی که هدفون روی گوشش باشد از شنیدن صدای موسیقی لذت می برد. اما زمانی که همزمان رادیو روشن است و کاری انجام می دهد حواسش پرت شده و در به اتمام رساندن کارهایش دچار سردر گمی می شود. از دیدن نور لذت می برد. دلبستگی شدید به ماشین دارد به نحوی که در جلسه درمان جز با ماشین با هیچ وسیله دیگری کار نمی کرد. از دیدن مداد و دفتر به گریه می افتاد و از آنها بیزار بود. در ابتدا، برای خروج از جلسه درمان بی قرار بود. بعد از مداخلات کاردرمانی قیچی کردن کودک بهتر شده است و وابستگی اش به ماشین اسباب بازی کمتر شده است. همرنگی را یاد گرفته است و مهارت ترسیم بهتر شده است. در نتیجه مداخلات کاردرمانی باعث ارتقا عملکرد کودک شد.

کلیدواژه ها:

عقب ماندگی ذهنی ، ADHD ، کاردرمانی