تاثیر آموزش در فضای مجازی بر عدم یادگیری مهارت های اجتماعی دانش آموزان در مقطع ابتدایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 117

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRCEMET01_0797

تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1403

چکیده مقاله:

فضای مجازی یکی از ابزارهای اصلی برای انتقال اطلاعات و آموزش است . با پیشرفت فناوری ، آموزش های مختلف به صورت آنلاین و از راه دور ارائه می شوند که این امر می تواند تاثیرات متنوعی بر روی یادگیری دانش آموزان داشته باشد. یکی از مسائلی که ممکن است در این زمینه به وجود آید، تاثیر آموزش در فضای مجازی بر عدم یادگیری مهارت های اجتماعی دانش آموزان در مقطع ابتدایی است . مهارت های اجتماعی از جمله مهارت هایی هستند که برای رشد و توسعه صحیح دانش آموزان بسیار حائز اهمیت می باشند. این مهارت ها شامل توانایی برقراری ارتباط با دیگران، همکاری ، حل تعارض، مدیریت خشم و احساسات، تعامل اجتماعی و... می باشند. این مهارت ها نقش بسیار مهمی در زندگی روزمره دانش آموزان ایفا می کنند و بدون آنها، ارتباطات اجتماعی و تعاملات موفقیت آمیز به دست نمی آید. در چند دهه اخیر نظام آموزشی کشور به سمت آموزش مجازی روی آورده است باید ضمن واکاوی این آموزش ها و مقایسه آن با آموزش های حضوری در جهت اصلاح علمی نظام آموزشی گام های بلندی برداریم . آموزش مجازی دارای چالش های بسیاری است و بررسی این مشکلات تا عدم مواجه با این فضا ممکن نیست از این رو در جهت پاسخگویی به ظرفیت های موجود نیاز به واکاوی است تا در وضعیت موجود سرعت : و یادگیری را بتوان با دنیای سریع مطابقت داد. یادگیری ، نتیجه و برآیند آموزشهای برنامه ریزی شده یا تجربی که بر اثر تمرین یا برخورد مستمر در فرد نهادینه شده و نمود بیرونی در رفتار دارد. چنین یادگیری با بهره گرفتن از ابزارهای مناسب قابل سنجش و اندازهگیری است . تعامل و ارتباط قوی به طور کلی برای بهبود نگرش دانش آموزان در مورد فعالیت های کلاسی ضروری است . : مهم ترین مزیت آموزش آنلاین و آموزش الکترونیکی ، در دسترس بودن همیشگی معلمان است که میتواند به برقراری اعتماد بین معلمان و دانش آموزان کمک کند. آموزش آنلاین ، مشکل مسافت و راه دور را که در آموزش سنتی وجود دارد را حل میکند و باعث می شود تا عدالت آموزشی مصداق صحیح تری به خود گیرد. بررسی محققان نشان میدهد اگر بخواهیم درآینده برای مواجهه با اتفاقات این چنینی با کمترین تبعات روبرو شویم باید تک تک عناصر تعلیم و تربیت و همچنین برنامه درسی را مورد بازبینی و بازآفرینی قرار دهیم و با توجه به انتظاراتی که از این عناصر داریم نقش های شان را روزآمد کنیم . درباره عناصر تعلیم و تربیت غفلت صورت گرفته است . دانش آموز، معلم ، مدرسه و محتوا مهمترین عناصر برنامه درسی ملی هستند.

نویسندگان

امیرحسین شناورنودهی

کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان امام علی (ع) رشت ، ایران

محمدحسین شناورنودهی

کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان امام علی (ع) رشت ، ایران

سعید وحدانی وشمه سرائی

کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا ، ایران .