مبانی استاندارد و استانداردسازی در آموزش و پرورش

استانداردسازی در آموزش و پرورش یکی از موضوعات حیاتی و اساسی در حوزه آموزش و پرورش است که به منظور بهبود کیفیت وارتقای سطح آموزشی و پرورشی در کشورها انجام می شود. استانداردسازی به معنای تعیین استانداردها و معیارهایی است که برای اندازهگیری و ارزیابی عملکرد و عملکرد موثر در آموزش و پرورش استفاده می شود. این معیارها و استانداردها به منظور ارتقای کیفیت وبهبود عملکرد مدارس، معلمان و دانش آموزان تعیین می شوند. استانداردسازی در آموزش و پرورش شامل مبانی و اصولی است که باید در تمامی مراحل آموزشی و پرورشی رعایت شود. این مبانی شامل مواردی مانند تعیین اهداف و اهداف آموزشی ، تدوین برنامه های آموزشی ، ارزیابی عملکرد دانش آموزان و معلمان، استفاده از روشهای آموزشی موثر و ارتقای محیط آموزشی و پرورشی است . با توجه به اهمیت آموزش و پرورش در جامعه ، نقش مدیران مدرسه بسیار حیاتی است . آنها باید توانایی های مدیریتی خوبی داشته باشند و همزمان الزامات اخلاقی و قانونی را نیز رعایت کنند تا بتوانند مدرسه را به خوبی اداره نمایند. رعایت اخلاق در مدیریت باعث می شود دانش آموزان ارزشهای اخلاقی را یاد بگیرند و قانونمداری در مدیریت سبب ایجاد اعتماد جامعه می گردد. موضوعاتی که در رابطه با مدیریت مدرسه مطرح می شود، اعم از نظم و کنترل و هدایت فعالیتها ،انواع فعالیتهای آموزشی ، عوامل تاثیر گذار خارج از مدرسه بر رفتار دانش آموزان ،انواع رفتارهای مشکل آفرین و راهبردهای مدیریتی لازم جهت کنترل و اصلاح رفتارهای نامطلوب، تمایلات و گرایش های شخصی معلم در رابطه با دانش آموزان و تنوع و انعطاف پذیری در اجرای روش های آموزش است .منظور از محیط در مباحث آموزشی ، فضا، صدا، لحن و جوی است که بر یک محیط خاص حاکم است . محیط مدرسه نقش حیاتی و نیرومندی در عملکرد تحصیلی ، روانشناختی و رفتاری دانش آموزان به عهده دارد. محیط مدرسه را به صورت بافت های اجتماعی، روانشناختی، و آموزشی که در آنها یادگیری رخ میدهد و بر نگرش ها و پیشرفت دانش آموز تاثیر می گذارد، تعریفکرده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، استاندارد ، مدرسه ، آموزش و پرورش ، دانش آموز