بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر نظام خود بر کاهش علائم افسردگی و کمالگرایی در زنان

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر نظام خود بر کاهش علائم افسردگی و کمالگرایی در زنان شهر اصفهان بود. روش: پژوهش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در نیمه اول سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند که در پرسشنامه افسردگی بک (۱۹۹۶) نمرات بیشتر از ۲۰ کسب نمودند. از جامعه مذکور، ۳۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای گروه آزمایش ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت یک جلسه در هفته به مدت ۲ ماه درمان مبتنی بر نظام خود اجرا شد و پس از اتمام دوره آموزشی و سه ماه بعد، هر دو گروه مورد آزمون واقع شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد درمان مبتنی بر نظام خود بر کاهش علائم افسردگی و کمال گرایی در زنان شهر اصفهان اثرات ماندگاری دارد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: بر این اساس به متخصصین پیشنهاد می شود به منظور کاهش علائم افسردگی و کمال گرایی زنان افسرده، از درمان مبتنی بر نظام خود استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر نظام خود ، افسردگی ، کمال گرایی