اثربخشی شن بازی درمانی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی شن بازی درمانی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی بود. این پژوهششبه تجربی، پیش آزمون – پس آزمون با یک گروه گواه و یک گروه آزمایش و انتخاب به صورت در دسترس میباشد. برای رسیدنبه این هدف جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی دارای اختلال بیش فعالی ارجاع داده شده به مراکز مشاوره اداره آموزشو پرورش منطقه ۵ تهران بود و نمونه آماری در این پژوهش تعداد ۳۰ نفر ۲ گروه آزمایش (۱۵ نفری) و گروه کنترل (۱۵ نفر) که بهشیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و افراد به صورت تصادفی در ۲ گروه قرار گرفتند. در این پژوهش پرسشنامه اختلال نقصتوجه و بیش فعالی کانرز (۱۹۹۹)؛ پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و نهایتا مداخله آموزشی مهارتهایارتباطی ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هر هفته دو جلسه) بر روی گروه نمونه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل آماری در سطح آمار توصیفیو آماراستنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل شد و جهت انجام تمام امور تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ورژن ۲۲ استفادهشد. نتایج نشان داد که بین میانگین سازگاری اجتماعی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی با حذف تاثیرنمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده سازگاری اجتماعی بر حسب گروه در مرحله پسآزمون تفاوت معناداری وجود دارد. بهطور کلی بر اساس این یافته ها می توان گفت آموزش مهارتهای ارتباطی در پس آزمون باعث کاهش نمرات در پرسشنامه سازگاریاجتماعی در دانش آموزان شده است که نشان دهنده افزایش سازگاری اجتماعی در آنان میباشد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، سازگاری اجتماعی ، اختلال بیش فعالی