اثربخشی برنامه آموزش والدین در پرخاشگری نوجوانان
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FPAICONG05_060
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: پرخاشگری، بخشی از نیمرخ بالینی مشکلات رفتاری مانند اختلال سلوک و رفتار نافرمانی مقابلهای در نوجوانان هستند و آثار نامطلوب ومخرب آن بر هیجانات درونی و عملکرد بین فردی افراد مشاهده شده است. همچنین؛ پرخاشگری باعث ایجاد تصویری منفی از فرد در بین همسالان و آموزگاران، طرد از سوی والدین و همسالان، افت تحصیلی، ترک تحصیل،مصرف مواد، انواع بیماری جسمی و روانی و مشکلات دیگر میشود. تغییرات ساختاری دوره نوجوانی، به دلیل ایجاد ناهماهنگی میان بلوغ فیزیولوژیکی و بلوغ روانی- اجتماعی، زمینه بروز مشکلات رفتاری از جمله پرخاشگری در نوجوان را فراهم می نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش والدین بر پرخاشگری نوجوانان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پس آزمون، با گروه کنترل بود.روش پژوهش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پس آزمون، با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه والدین دارای فرزندنوجوان ۱۲ - ۱۸ سال در شهر ابهر، در سال ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ بود. بر اساس ملاکهای ورود، ۳۰ نفر آزمودنی (۱۰ نفرمرد و ۲۰ نفر زن) (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل)، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. روش نمونهگیری، غیرتصادفی در دسترس با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل بود. ابزار این پژوهش پرسشنامه پرخاشگری (AQ) بود. تعداد ریزش آزمودنی در این پژوهش بر مبنای ملاکهای خروج، ۵ نفر (۳نفر از گروه آزمایش و ۲ نفر از گروه کنترل) بود. آموزش ها بصورت گروهی براساس پروتکل پیشنهادی سازمان بهزیستی در قالب ۸ جلسه به گروه آزمایشی ارائه شد و بعد از اتمام پژوهش این جلسات برای گروه کنترل نیز اجرا شد. تحلیل ها با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفتیافته ها: تحلیلها با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش والدین، بر کاهشپرخاشگری نوجوان موثر است (۰۵ / ۰ > p)نتیجه گیری: آموزش والدین می تواند هنجارهای اساسی، مهارتهای حل مسئله و مدیریت رفتار را در کنار خانواده ایجاد نمایند و سرانجام نگرشها، باورها،اخلاق فردی- اجتماعی و عادات رفتاری در آنها شکل می گیرد که موجب کاهش رفتاریهای پرخاشگرانه می شود. بنابراین جلسات آموزشی برای آموزشوالدین در جهت کاهش میزان پرخاشگری نوجوانان موثر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
افسانه صالحی عراقی
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر.
مجتبی امیری مجد
دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر