تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی والدین بر اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان

زمینه و هدف: اعتیاد به فضای مجازی بزرگ ترین مشکل و ناشی از استفاده ناآگاهانه از این فناوری نوین است. باتوجه به اثرات مخربی که این اعتیاد به دانش آموزان در زمینه تحصیل و زندگی دارد،. خانواده، نخستین نهاد اجتماعی و محیط آموزش و تعلیم و تربیت فرزندان است که پا به عرصه آن می گذارند بنابراین فضای امن ایجاد شده در خانواده و ارتباط موثر والدین با دانش آموزان بنابراین در کاهش اعتیاد به فضای مجازی حائز اهمیت است. لذا باتوجه به مطالب بیان شده پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی والدین بر اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان انجام گرفتروش پژوهش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۰ نفر از والدین دانش آموزان دوره ی اول متوسطه شهر اهواز در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند. ۳۰ والد به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی و همکاران (۱۳۹۵) استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامه ی مهارت های ارتباطی والدین را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی والدین بر اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان مورد تائید قرار گرفته است (۰/۰۱>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر که نشان دهنده تاثیر برنامه آموزشی مهارت های ارتباطی والدین در کاهش اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان بوده است، پیشنهاد می گردد جهت ارتقای سلامت دانش آموزان توجه ویژه ای به آموزش والدین بر اساس نیاز و خصوصیات دوران نوجوانی شود و همچنین می تواند اطلاعات مناسبی را به مشاوران و روان شناسان خانواده ارایه کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های ارتباطی والدین ، اعتیاد به فضای مجازی ، دانش آموزان