بررسی تجربه زیسته پسران فرزند طلاق نسبت به ازدواج: یک مطالعه کیفی پدیدارشناختی

زمینه و هدف: خانواده یکی از نهادهای بسیار مهم جامعه به حساب می آید .که از مهمترین اتفاقات زندگی هر فردی ازدواج است پیمانی که باعشق ،محبت و مسئولیت به وجود می آید.باتوجه به آمارهای بالای ازدواج که به طلاق ختم می شود،طلاق مساله ای اجتماعی است که پیامدهای فردی و اجتماعی مهمی دربردارد که بیشترین آسیب بر فرزندان تحمیل می کند، طلاق والدین نگرش فرزندان را نسبت به ازدواج تحت تاثیر قرار می دهد.در این راستا این تحقیق با هدف بررسی شناسایی ادراک پسرانی که فرزند طلاق هستند انجام گرفته است .روش پژوهش: پژوهش حاضر کیفی بوده و طرح آن از نوع پدیدارشناسی است .به همین منظور ۸نفراز نوجوانان پسر۱۵تا۱۸ساله ای که جدایی والدینشان را تجربه کرده بودند،به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته مورد مطالعه قرار گرفتند.لازم به ذکر است که نمونه گیری تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت است . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها،ابتدا داده ها ثبت و کد گذاری شده و سپس با استفاده از روش کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها: نتایج به دست آمده در این مطالعه شامل یک مضمون اصلی تحت عنوان نگرش فرزندان(پسر) طلاق به ازدواج و سه زیر مضمون بود که توصیف خود ، نگرش به جنس مخالف و نگرش به آینده، هریک به صورت مجزا، مولفه هاو واحدهای معنایی حمایت کننده دارند.نتیجه گیری :آنچه از نتایج این تحقیق بر می آید این است که فرزندان پسر طلاق نسبت به خانم ها بی اعتماد هستتند و ترسی از ازدواج دارند که آینده آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، نگرش منفی نسبت به ازدواج دارند.نتایج به دست آمده می تواند به روانشناسان ،مشاوران و مددکاران در ارائه خدمات بهتر به فرزندان طلاق کمک کند.

کلیدواژه ها:

نگرش به ازدواج ، طلاق ، نوجوان