مسئولیت حمایت و دوراهی حاکمیت و مداخله در شورای امنیت

برقراری تعادل میان هنجار مداخله بشردوستانه و هنجار حاکمیت (عدم مداخله)، بزرگترین چالش مسئولیت حمایت به شمارمی آید. علاوه بر این، تکثر نیات و منافع اعضای دائم شورای امنیت ملل متحد به مثابه متولی اصلی تحقق مسئولیت حمایت نیز مانع از شکلگیری درکی منسجم پیرامون این مفهوم شده است. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که مواضع شورای امنیت و کنش اعضای دائم آن طی سالهای ۲۰۱۸-۲۰۰۵ چه تاثیری بر قدرت هنجاری مسئولیت حمایت و تبدیل آن به یک رژیم بینالمللی مستحکم و فراگیر داشته است؟ فرضیه مقاله این بوده است که به رغم اجماع اولیه در شورای امنیت پیرامون مسئولیت حمایت، اولویت متفاوت اعضای دائم غربی (ایالات متحده، انگلیس و فرانسه) و شرقی (روسیه و چین) این شورا در ترجیح هنجار حاکمیت یا هنجار مداخله بشردوستانه، نه تنها مسئولیت حمایت را از مسیر تبدیل به یک رژیم بین المللی مستحکم و فراگیر خارج نموده، بلکه نشان میدهد این مفهوم کماکان بخشی از یک منازعه عمومی شایع در جامعه بین الملل باقی مانده و به عادت رفتاری دولتها تبدیل نشده و حتی به مرحله دورنیسازی هنجار نیز نرسیده است. روش پژوهش طی این مقاله، اسنادی-کتابخانهای بوده و به شیوه توصیفی-تحلیلی با تکیه بر داده‎های عینی-تاریخی انجام پذیرفته است. یافته های پژوهش نیز درستی فرضیه مقاله را نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت حمایت ، مداخله بشردوستانه ، حاکمیت ، هنجار ، شورای امنیت