سابقه و هدف: استفاده از پسماندهای لیگنوسلولزیک کشاورزی به عنوان مواد خام تکمیلی برای تولید محصولات کمپوزیت چوب می تواند توجیه اقتصادی مناسبی داشته باشد. این امر امکان پذیر خواهد بود اگر محصول تولیدی دارای کیفیت مطلوب و استاندارد باشد. بااین حال، با توجه به اینکه نوع مواد چوبی می تواند تاثیر تعیین کننده ای بر خواص فیزیکی و مکانیکی محصول نهایی داشته باشد، بنابراین انجام مطالعات آزمایشگاهی و تحقیقات به منظور توصیه مواد خام برای مصرف در صنعت ضروری است. استفاده از پسماندهای لیگنوسلولزیک کشاورزی در صنایع محصولات کمپوزیت چوبی موضوع فعالیت های تحقیقی مختلف در مناطق مختلف جهان در سال های اخیر بوده است. در این تحقیق، به منظور بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی چوب-پلاستیک، ذرات نانوکلی به عنوان تقویت کننده و پسماندهای کلونی ذرت با چوب صنوبر استفاده شده اند.مواد و روش ها: در این تحقیق از ماده لیگنوسلولزی
کوب ذرت به همراه چوب صنوبر به عنوان تقویت کننده و همچنین اثر
نانو رس در چندسازه
پلی پروپیلن /
چوب پلاستیک مورد بررسی قرار گرفته است. مقدار مواد سلولزی و
کوب ذرت در ۴ سطح ترکیب مواد (صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصد کوب ذرت/ و ترکیب ذرات چوب صنوبر) به نسبت ۴۰ مواد لیگنوسلولزی به ۶۰ مواد پلیمری و سه سطح
نانو رس (صفر، ۲ و ۴ درصد) در نظر گرفته شده است.ویژگی های مقاومت کششی، خمشی و ضربه مطابق با آیین نامه استاندارد ASTM اندازه گیری شدند. با استفاده از آزمون فاکتوریل دو عامله در قالب بلوک های کامل تصادفی تجزیه وتحلیل آماری انجام شد و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن (DMRT) مورد بررسی قرارگرفت. مقدار
پلی پروپیلن و ترکیب مواد به ترتیب ۶۰ درصد و ۴۰ درصد بود. نانوکلی در سه سطح ۰، ۲ و ۴ درصد اضافه شد و مقدار عامل جفت کننده برای همه تیتراسیون ها ثابت و تنظیم شده به ۲ درصد بود. نمونه های کنترل با استفاده از مواد
پلی پروپیلن تهیه شدند.نتایج: نتایج خواص مکانیکی شامل مقاومت کششی، مدول کششی و مقاومت خمشی نشان داده است که استفاده از ترکیب (۷۵ درصد صنوبر و ۲۵ درصد کوب ذرت) سبب افزایش مقاومت های چندسازه نسبت به سایر تیمارها شده است. مقاومت به ضربه فاقدار در ترکیب (۵۰ درصد صنوبر و ۵۰ درصد کوب ذرت) خواص چندسازه نسبت به سایر تیمارها افزایش داشته است. همچنین استفاده از ۲ درصد ذرات
نانو رس نسبت به ۴ درصد و تیمار شاهد سبب افزایش مقاومت ها شده است.نتیجه گیری: با توجه به خواص مکانیکی و فیزیکی تمامی تیمار ها، نمونه هایی که از ۲۵ درصد ضایعات ذرت و ۷۵ درصد چوب صنوبر با ۲ درصد نانوکلی تهیه شده بودند، نتایج بهتری نسبت به سایر تیمار ها داشتند.