بررسی تاثیر چهار روش آبیاری بر میزان خسارت علف های هرز، کنه تارتن دو لکه ای (Tetranychus urticae Koch) و بیماری سوختگی باکتریایی در لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.)

به منظور بررسی تاثیر چهار روش آبیاری بر میزان خسارت علف های هرز، کنه تارتن دو لکه­ای و بیماری سوختگی باکتریایی در لوبیا چیتی پژوهشی در دو سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در پردیس تحقیقات و آموزش لوبیا خمین اجرا گردید. علی رغم اجرا در یک مزرعه با شرایط یکنواخت برای سهولت اجرا به صورت چند مکان (ناحیه­ای) در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در قسمت مکان روش آبیاری در چهار سطح (آبیاری بارانی به صورت کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک، بارانی نیوفیت، رین فلت و قطره­ای) قرار گرفت و ارقام لوبیاچیتی با سه تیپ رشدی مختلف در این مکان­ها به صورت تصادفی کشت گردیدند. اثر نوع آبیاری بر میزان تراکم و زیست توده کل علف­های­هرز و نیز شدت هجوم آفت کنه دو لکه­ای و بیماری سوختگی باکتریایی (بلایت) معنی دار شد. بیشترین میزان تراکم و زیست توده علف­های­هرز به ترتیب در روش­های آبیاری نیوفیت و بارانی کلاسیک و بیشترین بیماری سوختگی باکتریایی در روش آبیاری بارانی کلاسیک مشاهده شد. ولی بیشترین میزان خسارت کنه دو لکه­ای در همین روش آبیاری (قطره­ای) مشاهده شد و کمترین میزان این صفت نیز در روش آبیاری رین فلت وجود داشت. بیشترین مقدار عملکرد دانه (۶/۲۹۳ گرم در مترمربع) به روش آبیاری قطره­ای تعلق داشت و کمترین میزان این ویژگی (۴/۲۲۵ گرم در مترمربع) در تیمار آبیاری بارانی کلاسیک مشاهده شد. به طور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که روش آبیاری قطره­ای باعث افزایش عملکرد دانه نسبت به دیگر روش­های آبیاری شد. همچنین، حضور علف­های­هرز و خسارت بیماری سوختگی باکتری در روش آبیاری قطره­ای کاهش یافتند.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، علف هرز ، عملکرد دانه ، کنه دو لکه ای ، لوبیا