تاثیر مقادیر فسفروتنش آبیاری برخصوصیات مورفولوژیکی ریشه ژنوتیپ های عدس

سطح زیرکشت عدس درایران حدود 250 هزارهکتار است که دربین حبوبات پس ازنخود ازبالاترین سطح زیرکشت برخوردار است عدس بهعنوان گیاهی نسبتا متحمل به خشکی و گرما نیز مطرح است اما بااین وجود عملکرد آن درشرایط دیم به مقدار زیادی کاهش می یابد ازمهمترین موانع تولید حبوبات درکشور میتوان به ضعف دراعمال مدیریت زراعی صحیح اختصاص زمینهای نامرغوب با حداقل عناصر غذایی و عدم رعایت اصول زراعی درشرایط دیم اشاره نمود ریشه به عنوان بخش پنهان گیاه اخیرا مورد توجه محققان قرارگرفته است به همین دلیل ازمایشی درسال 87 بصورت فاکتوریل درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و درسه تکرار درگلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد تیمارهای این ازمایش عبارت بودند از ژنوتیپ درسه سطح رباط قزوین و گچساران تیمار فسفر KH2PO4 درسه سطح سطح نرمال فسفر درمحلول هوگلند 1p نصف0/5p و دو برابر سطح نرمال 2p و تیمارهای ابیاری دردو سطح وضعیت رطوبتی درشرایط ظرفیت زراعی FC و 25درصد ظرفیت زراعی 25%FC نتایج این بررسی نشان داد کاهش فسفرسبب ضعیف شدن اغلب خصوصیات ریشه میشود.

کلیدواژه ها:

ریشه عدس ، فسفر ، تنش آبیاری و ژنوتیپ