رمان «باب الشمس» سدی در برابر «رژیم حقیقت» صهیونیسم (خوانشی بر اساس تاریخ گرایی نوین)

در نگاه تاریخ گرایی نوین روایت رخدادها تابعی از گفتمان قدرت در جامعه است و خوانش هر رویداد تابعی از شرایط سیاسی و اجتماعی و گفتمان غالب به شمار می رود. به همین سبب آثار ادبی می توانند نوعی روایت تاریخی باشند که می تواند گفتمان غالب هر دوره را آشکار کند. حال سوال اینجاست که الیاس خوری در رمان باب الشمس چگونه توانسته گفتمان غالب را عیان سازد. بررسی توصیفی- تحلیلی اثر نشان می دهد نویسنده در این رمان، روایت گر رنجی است که فلسطینیان بعد از نکبت در سال ۱۹۴۸ متحمل شدند و تصویری از آوارگی و تبعات آن را نمایش می دهد. اما در لایه های پنهان خود روایتگر گفتمانی است که تلاش دارد تا آرمان فلسطین را به فراموشی بسپارد و ایدئولوژی صهیونیسم را گسترش دهد. حتی مورخان نوین اسرائیلی که ادعا می شود، تلاش کرده اند تا تصویرگر بخشی از جنایت های اسرائیل باشند بازهم در لایه های پنهان آثار خود، از زاویه ای به رویدادها می-نگرند که در نهایت حمایت ضمنی از اسرائیل را در بطن خود دارد. اما در لایه های پنهان خود روایتگر گفتمانی است که تلاش دارد تا آرمان فلسطین را به فراموشی بسپارد و ایدئولوژی صهیونیسم را گسترش دهد. حتی مورخان نوین اسرائیلی که ادعا می شود، تلاش کرده اند تا تصویرگر بخشی از جنایت های اسرائیل باشند بازهم در لایه های پنهان آثار خود، از زاویه ای به رویدادها می-نگرند که در نهایت حمایت ضمنی از اسرائیل را در بطن خود دارد.

کلیدواژه ها:

آرمان ، فلسطین ، باب الشمس ، تاریخگرایی نوین ، گفتمان قدرت