مطالعه نقش راهبردهای الگوی تفکر سازنده بر انتظارات پیامدها و خودتعیین گری دانشجویان دانشگاه آزاد زابل

هدف از پژوهش حاضر مطالعه نقش راهبردهای الگوی تفکر سازنده بر انتظارات پیامدها و خودتعیین گری دانشجویان دانشگاه آزاد زابل بود. روش پژوهش توصیفی- پیش بین است. در این پژوهش جامعه آماری، شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان زابل در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ که تعداد آن ها برابر ۳۴۰۰ نفر در دانشکده های ادبیات ۲۸۰۰ نفر و فنی و مهندسی ۶۰۰ نفر بودند. نمونه آماری از طریق جدول مورگان به صورت تصادفی طبقه ای بر اساس رشته تحصیلی ۳۴۰ نفر (ادبیات ۲۸۰ نفر و فنی و مهندسی ۶۰ نفر) انتخاب شدند. . در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه راهبردهای الگوی تفکر سازنده از پرسشنامه هاوتن و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه خودتعیین گری دسی و ریان در سال (۲۰۰۰) و پرسشنامه انتظارات پیامد هاکت و وویتن (۲۰۰۱) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و همچون میانگین، جداول فراوانی، انحراف معیار و در آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد نتایج بیانگر آن است که بین راهبردهای الگوی تفکر سازنده بر انتظارات پیامدها و خودتعیین گری همبستگی مثبت و معناداری در سطح ۹۵ درصد وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مولفه های راهبردهای الگوی تفکر سازنده مولفه خودگویی، در گام دوم مولفه تصورات ذهنی و در گام سوم نیز مولفه مفروضات روی هم ۷/۹۰ درصد از انتظارات پیامدها را پیش بینی کرده اند. همچنین بین مولفه های الگوی تفکر سازنده مولفه خودگویی همچنین در گام دوم مولفه تصورات ذهنی و در گام سوم نیز مولفه مفروضات روی هم ۹/۶۸ درصد از تغییرات خودتعیین گری دانشجویان را پیش بینی کرده اند. بین میانگین نمرات مردان و زنان مورد مطالعه در راهبردهای الگوی تفکر سازنده، انتظارات پیامدها، خودتعیین گری دانشجویان زن و مرد از نظر آماری در سطح اعتماد ۹۵ درصد معنادار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای الگوی تفکر سازنده ، انتظارات پیامدها ، خودتعیین گری.