نقش باور داشت آموزه مهدویت در رشد و تقویت اخلاق معلمی

زمینه و هدف پژوهش پیش رو، روند پرشتاب جهانی شدن و دور شدن از کمالات و فضایل اخلاقی در پرتو صنعتی و مادی شدن دنیای امروز، خصیصه های برتر جهان امروز و بالتبع شهروندان امروز است. معلم از این فضا و قاعده مستثنی نیست. یکی از مهمترین راههای خروج از بحران مربوط تمسک به باورداشت مهدویت برای تعالی اخلاق معلمین با رویکرد کیفی و اثر بخش است. توسعه کمی مهدویت پژوهی در مورد مربیان و معلمان، بدون دغدغه کارآیی و اثربخشی، حذف مسئله به جای حل آن است. از اینرو در این تحقیق برآنیم با بررسی نقش باورداشت آموزه مهدویت در رشد تقویت اخلاق معلمی، ضرورت آنرا در چنین بستری نشان دهیم. اساسا در پی پاسخ به این پرسش هستیم که کاوش در زمینه نقش اندیشه نجات گرایانه مهدویت در نظام اخلاقی تمدن اسلامی با محوریت مربی و معلم دارای چه ضرورت هایی و اثر گذاری هایی بر آنها می باشد؟ بیان چرایی و چگونگی این دگرگونی روحی و انقلاب اخلاقی، می تواند راهگشای بسیاری از پژوهش ها و رویکردهای معرفتی درباره امکان اصلاح معلم و رفع مشکلات عدیده بشر و تعلیم و تربیت او در همه سطوح باشد. تا زمانی که معلم از نظر اخلاقی و فکری، رشد نیابد و تربیت نشود و به کمال و سعادت واقعی خود نیندیشد و بدان سو گام ننهد، تمامی کاستی ها، ناراستی ها و ناهنجاری ها باقی خواهد ماند. این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع، به روش تحلیلی و توصیفی خواهد بود. پژوهشگر با استفاده از روش کتابخانه ای با مطالعه ی مجلات و مقالات علمی- پژوهشی و با تاکید بر کتب دینی معتبر، به گردآوری داده ها و فیش برداری به بررسی سوالات مورد اشاره به شیوه ی توصیفی تحلیلی پرداخته است. در نتایج حاصله از این پژوهش دریافتیم؛ اعتقاد به امامت و باور به ظهور امام مهدی (عج) می تواند برای معلمین در جهت تربیت اخلاقی و خودسازی انگیزه لازم را ایجاد کند و هنجارهایی را به وجود آورد و از یکایک آنان معلم های الهی و نیروهای زبده، لایق و با تقوایی بسازد که هماناره آمادگی دارند تا از اهداف بلند امام زمان (عج) دفاع کنند. در واقع اصلاح کامل و همه جانبه رفتار، اخلاق، پندار و گفتار معلمین، در پرتو دولت اخلاقی مهدوی صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

باورداشت مهدوی ، معلم ، تکامل اخلاق ، مهدویت