تحلیل ساختاری ابعاد برنامه ریزی شهری درمانگر استرس در شهر تهران

شهرها با وجود مزایای بسیاری که دارند استرس شهری را افزایش می دهند. این موضوع در شهر تهران که ششمین شهر پر استرس جهان است اهمیت چندین برابر پیدا می کند. اما با توجه به اهمیت آن تاثیر جنبه های مختلف این شهر بر استرس به خوبی شناخته شده نیست. به همین منظور این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل ساختاری ابعاد برنامه ریزی شهری درمانگر استرس در شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و برمبنای هدف از پژوهش های کاربردی می باشد. در واقع پس از تحلیل محتوا مطالعات پیشین به تحلیل ساختاری ابعاد مذکور بر اساس نظر متخصصان آشنا با موضوع، با استفاده از نرم افزار (MICMAC) پرداخته شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بعد محیطی به عنوان تاثیر گذارترین و بعد ویژگی های فردی به عنوان تاثیر پذیرترین ابعاد شناخته شده است. در واقع ابعاد محیطی، اقتصادی، حمل و نقل، فرهنگی، کاربری، اجتماعی، سیاسی، کالبدی، فردی و مسکن به ترتیب در برنامه ریزی شهری درمانگر استرس در شهر تهران حائز اهمیت هستند. همچنین ابعاد محیطی و اقتصادی مهم ترین و کلیدی ترین ابعاد برنامه ریزی شهری درمانگر استرس در این شهر می باشند. در نتیجه توجه به همه ی این ابعاد با تاکید بر بعد محیطی و اقتصادی می تواند استرس شهری را در شهر تهران تا حد بسیاری کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

" ، استرس شهری" ، برنامه ریزی شهری درمانگر استرس" ، تحلیل محتوا" ، تحلیل ساختاری" ، ، " ، MICMAC"