بررسی ساماندهی کاربری اراضی سواحل حاشیه رودخانه ها با تاکید بر توسعه گردشگری پایدار

حاشیه های رودخانه ها به عنوان مناطقی با مناظر طبیعی زیبا و منابع آبی فراوان، همواره جذب گردشگران و مسافران بوده اند. اما به دلیل نادرست بودن کاربری این مناطق، اغلب با مشکلاتی مانند تخریب محیط زیست، تخریب منابع طبیعی، و کاهش کیفیت زیستگاه های حیات وحش روبرو شده اند. از این رو، توسعه گردشگری پایدار در این مناطق به عنوان یک راهکار برای حفظ محیط زیست و ارتقاء سطح زندگی محلی ها مطرح شده است. این تحقیق به منظور بررسی ساماندهی کاربری اراضی حاشیه سواحل رودخانه ها با تمرکز بر توسعه گردشگری پایدار انجام شده است. با توجه به اهمیت حفظ منابع طبیعی و محیط زیست، هدف اصلی این تحقیق، شناسایی امکانات و محدودیت های موجود در این مناطق و ارائه راهکارهای مناسب برای توسعه گردشگری پایدار در این حوزه ها است. با توجه به اهمیت این موضوع و نقش گردشگری پایدار در توسعه منطقه ای و حفظ محیط زیست، انجام این تحقیق می تو اند به بهبود شرایط زندگی محلی ها، جلوگیری از تخریب محیط زیست و توسعه پایدار منابع طبیعی در این مناطق کمک کند. پژوهش حاضر به لحاظ روش، بنیادی و به جهت ماهیت توصیفی – تحلیلی می باشد. برای جمع آوری مطالعات در پژوهش حاضر از اسناد کتابخانه ای و مطالعات نظری مرتبط با موضوع پژوهش استفاده شده است و در نهایت با استفاده از تحلیل اسنادی به تبیین موضوع پرداخته است. براساس نتایج تحقیق، ارائه راهکارهای مناسب برای مدیریت و حفظ منابع در مناطق حاشیه رودخانه ها، از جمله توسعه گردشگری پایدار، احداث تاسیسات بهینه برای جذب گردشگران، افزایش آگاهی عمومی در خصوص حفظ محیط زیست، و اجرای طرح های مشترک با مشارکت اجتماع محلی، با توجه به این نتایج، مشخص است که توسعه گردشگری پایدار در مناطق حاشیه رودخانه ها می تو اند به بهبود شرایط زندگی محلی ها، حفظ محیط زیست، و توسعه پایدار منابع طبیعی در این مناطق کمک کند. نتیجه گیری این تحقیق نشان می دهد که بررسی ساماندهی کاربری اراضی حاشیه رودخانه ها با تمرکز بر توسعه گردشگری پایدار می تو اند به بهبود شرایط محیط زیست، توسعه اقتصادی محلی و ارتقای کیفیت زندگی مردم منطقه کمک کند.

کلیدواژه ها:

ساماندهی کاربری اراضی ، حاشیه رودخانه ها ، توسعه ، گردشگری پایدار.