بررسی مشخصات مکانیکی و دوام بتن خود ترمیم شونده حاوی باکتری رسوب دهنده کربنات کلسیم ایموبلایز شده در پرلیت

امروزه ترکیبات خود ترمیم کننده بعنوان مصالح هوشمند در بهبود خصوصیات مواد، در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از روشهای خود ترمیمی بتن، استفاده از مکانیسم رسوب کربنات کلسیم ناشی از فعالیت میکروبی می باشد. این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از باکتری اسپورو سارسینا در بهبود مشخصات مکانیکی و دوام بتن پرداخته است. به این منظور از سنگدانه پرلیت بعنوان حامل استفاده شده و باکتری در آن ایموبلایز شده است.باکتری اسپورو سارسینا در پنج غلظت مختلف (cfu/ml ۱۰۹×۷/۶ و ۱۰۹×۲/۵ ، ۱۰۹×۴ ، ۱۰۹×۶/۲ ،۱۰۹×۵/۱) در بتن مورد استفاده قرار گرفته و با آزمونه شاهد فاقد باکتری مقایسه شده است. بعد از ساخت و عمل آوری، پارامترهای مختلف از قبیل مقاومت فشاری، مقاومت کششی، میزان نفوذپذیری در برابر آب و یون کلر در آزمونه ها در سه سن ۷، ۲۸ و ۹۰ روزه مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین ریزساختار تعدادی از مخلوط ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. نتایج آزمایش های انجام شده نشان داد که مقاومت فشاری و مقاومت کششی آزمونه های حاوی باکتری به علت فعالیت میکروبی با افزایش روبرو شده و میزان نفوذپذیری آن کاهش می یابد. میزان افزایش مقاومت فشاری در نمونه حاوی باکتری با غلظت cfu/ml ۱۰۹×۶/۲ حدود بیست و سه درصد اندازه گیری گردید.

کلیدواژه ها:

بتن خود ترمیم شونده ، باکتری ، رسوب کربنات کلسیم ، مقاومت فشاری ، دوام