بررسی خواص مکانیکی و تخلخل خمیر ژئوپلیمری با استفاده از پلیمرهای معدنی خاش

با توجه به اهمیت استفاده از پوزولان ها، در این پژوهش تلاش شده است تا به بررسی کامل تر خصوصیات پوزولان های موجود در منطقه خاش پرداخته شود. در این راستا جهت بررسی دقیق تر، دو نمونه متفاوت از منطقه خاش مورد بررسی قرار گرفت که این دو سنگ از نوع داسیت و بازالتیک بوده و پس از آسیاب به نام خاکستر داسیت و خاکستر بازالتیک مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش ابتدا خواص مکانیکی دو نوع خاکستر مقایسه شد که نتایج بدست آمده به طور قابل توجهی نشان داد که خاکستر بازالتیک از مقاومت فشاری بالاتری برخوردار است. طبق نتیجه بدست آمده، بیشترین مقاومت فشاری از نمونه های ساخته شده با خاکستر بازالتیک به مقدار۷۲ مگاپاسکال به دست آمد. این نتایج درحالی است که بیشترین مقاومت فشاری بدست آمده از نمونه های ساخته شده با خاکستر داسیت،۴۹ مگاپاسکال بود که مربوط به نمونه ساخته شده با خاکستر بازالتیک با نسبت ۲ به ۱ سدیم سیلیکات به سدیم هیدروکسید۸ مولار است که در درمای محیط و نسبت ۵۰ درصد از خاکستر به محلول قلیایی می باشد. همچنین تحلیل تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که در نمونه های ساخته شده با خاکستر داسیت، تعداد بسیاری از ذرات در واکنش شرکت نکرده اند. همچنین آزمایش تخلخل به روش تزریق جیوه نشان داد که نمونه های ساخته شده با خاکستر داسیت، مجموع حجم تجمعی برابر با ۵/۶۷ میلی متر مکعب بر گرم داشته در حالی که نمونه ساخته شده با خاکستر بازالتیک، دارای مجموع حجم تجمعی برابر با ۵۹/۱ میلی متر مکعب بر گرم بوده است.

کلیدواژه ها:

پلیمر معدنی ، داسیت ، بازالتیک ، منطقه خاش ، مقاومت فشاری ، تخلخل