بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از کاه گندم بر مقاومت فشاری، روانی و طاقت مخلوط بتن غلتکی روسازی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 61

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCRGU-10-1_004

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1403

چکیده مقاله:

روسازی بتنغلتکی یکی از اقتصادیترین و بادوام ترین انواع روسازی است که در سطح گستردهای در روسازی با ترافیک سنگین مورد استفاده قرار میگیرد. هدف تحقیق امکانسنجی استفاده از کاه گندم بهعنوان الیاف در تغییر رفتار و تقویت بتن غلتکی روسازی است. این امکانسنجی به این علت انجام گرفت که الیاف سلولزی دارای مقاومت کششی بالا و مدول الاستیسیته پایین و نزدیک به ملات بتن میباشد به همین علت تاثیر خوبی در کنترل ترکهای انقباضی و طاقت مخلوط بتن غلتکی میتوانند داشته باشند. سازگاری بین الیاف و ماتریس بتن و همچنین اینکه آیا کاه مشخصه های بتن را تحت تاثیر قرار می دهد یا خیر، مورد بحث است. الیاف طبیعی ترکیباتی طبیعی با ساختاری سلولزی می باشند. سلولز پلیمری دارای واحد های گلوکزی می باشد. الیاف گوناگون دارای ترکیبات مختلفی هستند، بنابراین انتظار می رود که رفتار آنها درون یک ماتریس سیمانی متفاوت باشد. الیاف طبیعی دارای مدول الاستیسیته پایین و مقاومت کششی بالایی هستند و حتی مقاومت کششی آنها تا حد مطلوبی قابل مقایسه با الیاف مصنوعی می باشد. استفاده از الیافهایی نظیر الیاف فولادی و الیاف مصنوعی که عملکرد نسبتا مناسبی نیز دارند مستلزم هزینه بالا و صرف انرژی زیاد می‎باشد به علاوه اینکه از منابع تجدید نشدنی ساخته میشوند به همین جهت بررسی تسلیح بتن توسط المانهای کمهزینه و در دسترس هدف اصلی این تحقیق قرار گرفته است. الیاف کاه به ازای نسبت ظاهری۳۰ تا ۱۵۰ با طولهای متفاوت و مقادیر مختلف و در دو حالت خشک و اشباع به نمونههای بتن غلتکی افزوده شد و آزمایش ویبی از مخلوط تازه و آزمایش مقاومت فشاری تکمحوری ۲۸ روزه از نمونههای ۱۵*۳۰ سانتیمتری و آزمایش طاقت کششی از نمونههای استوانهای ۱۵*۱۵ سانتی متری صورت پذیرفت که مجموعه این آزمایشها امکان پذیر بودن استفاده از کاه گندم را در بتن غلتکی و همچنین بهبود طاقت کششی مخلوط بتن سخت شده به ازای ۱ درصد وزنی در مخلوط بتن غلتکی را بیان میکنند.

نویسندگان

ابوالفضل حسنی

استاد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

محمد بذرافکن

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران