معرفی گونه های اقتصادی در فضای سبز ساحلی هرمزگان

برنامه ریزی و طراحی فضاها و مناظر ساحلی بدون توجه به مسایل، ضوابط، معیارها، استانداردها والگوهای مطلوب و بهینه جهت گسترش، توسعه و طراحی های ساحلی ممکن نیست. یکی از این برنامه ریزی ها و طراحی ها برنامه ریزی فضای سبز ساحلی است در هرفضای شهری بخشی از سیمای شهر به کاربری فضای سبز اختصاص می یابد. بنابراین باید متناسب با شرایط طبیعی هر منطقه از گونه های گیاهی متناسب و سازگار با آن منطقه درتوسعه فضای سبز ساحلی استفاده کرد: در مناطق گرم و خشک ایران به دلیل شرایط نامناسب طبیعی مانند دمای بالا، بارش کم، خاک های شور، گچی، آهکی و... باید نوع خاصی از گونه های گیاهی در طراحی فضای سبز ساحلی این مناطق به کار گرفته شود. نوع پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- موردی بوده و اطلاعاتی که ملزم به پژوهش بوده از روش های اسنادی- کتابخانه ای گردآوری شده است. در این تحقیق سعی بر این بوده که ضمن بررسی اشکال فضای سبز ساحلی، اهمیت و ضرورت آن، اهداف معیارها و استانداردهای فضای سبز ساحلی به مطالعات اقلیمی در فضای سبز و همچنین به معرفی گونه های گیاهی مناسب جهت بکارگیری در فضای سبز ساحلی مناطق گرم و خشک (جنوب ایران) پرداخته شود. نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که استفاده از گونه های گیاهی بومی مناطق گرم و خشک، علاوه بر ایجاد تنوع و زیبایی همچنین در کاهش آلودگی های هوا، صوتی و... به دلیل نیازهای کمتر و سازگاری بیشتر از نظر هزینه نگهداری موثر واقع می گردد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، برنامه ریزی ، گونه های گیاهی ، سازگاری ، مناطق گرم و خشک جنوب ایران.