سازوکارهای حقوق مالکیت معنوی برای توسعه صنعت ورزش

در عصر مدرن، حقوق مالکیت معنوی به منبع اصلی درآمد برای صنعت ورزش تبدیل شده است. تئوری های حقوق کپی رایت، حق بر تصویر وحق بر شخصیت، علامت تجاری، نام های دامنه، حق تبلیغات، طرح های صنعتی و حتی حق ثبت اختراع در ورزش مورد استناد قرار گرفته اند تا به تیم های ورزشی و لیگ ها و انجمن های ورزشی و ورزشکاران که به آنها تعلق دارند اجازه دهند درآمد بیشتری کسب کنند. حق پخش به گردانندگان تیم ها و مسابقات این امکان را داده است که در مقابل میلیون ها تماشاگر که به جای حضور فیزیکی از طریق شبکه های تلوزیونی مسابقات ورزشی را می بینند کسب درآمد کنند. تیم ها و لیگ ها با طیف گسترده ای از تولیدکنندگان محصولات مصرفی، قراردادهای مجوز بهره برداری از لوگوها و علائم تجاری خود منعقد می کنند. ورزشکاران به طور مداوم راه های جدیدی برای استفاده از تصویر و حقوق تبلیغاتی خود پیدا می کنند. در نتیجه این تحولات، قراردادهای پخش چند میلیارد دلاری در دنیای ورزش به یک امر عادی تبدیل شده است. مسابقات و لیگ های ورزشهایی در دنیا مثل فوتبال ، بیسبال، بسکتبال، مسابقات اتومبیل رانی و سایر مسابقات پرطرفدار ورزشی همگی درآمد ملیارد دلاری ازپخش سالانه دارند .ورزشکاران انفرادی قراردادهای چند میلیون دلاری برای صدور مجوز تصاویر خود منعقد می کنند. در این مقاله به شیوه تحلیلی و توصیفی نحوه تاثیر گذاری هر یک از مصادیق مالکیت فکری در توسعه صنعت ورزش با توجه به تحولات اخیر در این صنعت مورد بررسی قرار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

مالکیت معنوی ، صنعت ورزش ، حق پخش برنامه های ورزشی