تعیین میزان آلودگی گوسفندان کشتار شده شهرستان باوی- خوزستان به انگل های کبدی و ریوی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 72

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ZOON-3-2_003

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1403

چکیده مقاله:

این مطالعه با هدف تعیین میزان آلودگی انگلی کبد و ریه گوسفندان کشتارشده در کشتارگاه شهرستان باوی و ارزیابی زنده ماندن پروتواسکولکس های موجود در کیست ها انجام شد.در مجموع ۱۳۵۷۸ راس گوسفندان کشتارشده، در پاییز ۱۴۰۱ در شهرستان باوی در ماه های مهر، آبان و آذر از کبد و ریه  گوسفندان کشتار شده جمع آوری و نمونه گیری شد. بررسی مستقیم و ماکروسکوپی انجام شد. پس از بررسی زیر میکروسکوپ و رنگ آمیزی با رنگ ائوزین یک درصد که پروتواسکولکس های بارور با عدم پذیرش رنگ از موارد نابارور متمایز گردید. بالاترین و کمترین میزان آلودگی انگلی در گوسفندان کشتارگاه شهرستان باوی به ترتیب مربوط به آذر ماه ۲۲/۶۸ درصد و در مهرماه ۲۲/۶۳ درصد بودند. بالاترین و کمترین درصد کیست های بارور به ترتیب در مهرماه ۱۲/۷۰درصد و در آذر ماه ۰۱/۷۰ درصد بودند. نتایج کلی نیز نشان داد ۲۲/۶۶ درصد آلودگی انگلی در گوسفندان ذبح شده وجود داشت که ۰۶/۷۰ درصد کیست ها بارور بودند. آلودگی فاسیولا در کبد گوسفندان ۸/۰ درصد و در ریه گوسفندان ۶ /۰ درصد بودند (۰۵/۰کبد گوسفندان ۰۳/۰ درصد و در ریه÷ی گوسفندان هیچ گونه آلودگی به انگل دیکروسلیوم وجود نداشت (۰۵/۰کبد گوسفندان ۹/۲ درصد و در ریه  گوسفندان ۸/ ۰درصد بودند (۰۱/۰>p). آلودگی سیستی سرکوس  در کبد گوسفندان ۱/۰ درصد و در ریه گوسفندان ۱/۰ درصد بودند. اختلاف آماری معنی داری بین میزان آلودگی سیستی سرکوس در کبد و ریه بود.احداث کشتارگاه های مجهز و بهداشتی، بازرسی دقیق و اصولی لاشه در کشتارگاه ها از عوامل موثر جهت کاهش میزان خسارات وارده ناشی از آلودگی های انگلی می باشد.