سنجش نقش مشارکت اجتماعی والدین و حمایت اجتماعی ادارک شده خانواده بر کاهش گرایش دانش آموزان به رفتارهای پرخطر

هدف اصلی این پژوهش سنجش نقش مشارکت اجتماعی والدین و حمایت اجتماعی ادارک شده خانواده بر کاهش گرایش دانش آموزان به رفتارهای پرخطر بود. پژوهش حاضر مقطعی_همبستگی از نوع تحلیلی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان شاغل به تحصیل در مقطع متوسطه شهرستان دیواندره در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. تعداد ۲۶۲ نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردید. توزیع پرسشنامه ها در بین جامعه آماری به شیوه تصادفی ساده بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه مشارکت اجتماعی سادات احمدی بجستانی (۱۳۹۳)، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت (۱۹۸۸) و پرسشنامه گرایش رفتارهای پرخطر رجایی و شفیعی (۱۳۹۰) بود. داده های مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه های توزیع یافته در بین حجم نمونه، در نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مشارکت اجتماعی والدین با کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دختر و پسر رابطه معنادار وجود دارد. بین حمایت اجتماعی ادراک شده خانواده با کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دختر و پسر رابطه معنادار وجود دارد. ۲/۲۷ درصد نمرات کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر ناشی از نمرات مشارکت اجتماعی والدین و حمایت اجتماعی ادراک شده خانواده و ۶/۲۱ درصد نمرات کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان پسر ناشی از نمرات مشارکت اجتماعی والدین و حمایت اجتماعی ادراک شده خانواده می باشد. با افزایش میزان مشارکت اجتماعی والدین و حمایت اجتماعی ادراک شده خانواده، میزان کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر و پسر افزایش پیدا می کند. در واقع، مشارکت اجتماعی والدین و حمایت اجتماعی ادراک شده خانواده می تواند میزان کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر و پسر را به صورت مثبت و مستقیم پیش بینی کند.