رابطه خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان گنبد کاووس سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین رابطه خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهرستان گنبد کاووس می باشد. فرضیه های تحقیق عبارتند از بین خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد. جامعه آماری این تحقیق عبارت است دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان گنبد کاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ که تعداد مدنظر ۲۰۰۰ نفر می باشد. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش در دسترس تعداد ۸۰ نفر برآورده شد. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش، روش پیرسون و رگرسیون است. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه استاندارد خلاقیت، توسط تورنس، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون جهت آزمون رابطه دو متغیر خلاقیت با پیشرفت تحصیلی استفاده شد. بین میزان خلاقیت و پیشرفت تحصیلی همبستگی معنی دار مشاهده شد (۰.۰۲۱ =P و ۸۰=n و ۰.۲۵۸ = r). رابطه بین خلاقیت با پیشرفت تحصیلی مثبت است. شدت همبستگی به دست آمده در حد متوسط است. نتایج نشان می دهد دانش آموزانی که خلاقیت بالاتری دارند از پیشرفت تحصیلی بالاتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، پیشرفت تحصیلی ، گنبد کاووس