اثربخشی طرحواره درمانی بر دشواری های تنظیم هیجانی زنان دارای اختلال اضطرابی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر دشواری های تنظیم هیجانی زنان دارای اختلال اضطرابی بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون باگروه کنترل است. جامعه موردنظر این پژوهش را زنان دارای اختلال اضطرابی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۲ تشکیل داده است. از میان ۳۰زن دارای اختلال اضطرابی غربال شدند، ۱۵بیمار درگروه کنترل و ۱۵ بیمار در گروه آزمایشی با توجه به معیارهای ورود و خروج قرار گرفتند. نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت دردسترس انجام گرفت. در این پژوهش، از پرسشنامه های اضطراب بک و دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و رومر بهره گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخلات طرحواره درمانی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. یافته ها به دست آمده از تحلیل کواریانس نشان داد که میانگین نمره دشواری های تنظیم هیجانی زنان در مرحله پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین طرحواره درمانی بر دشواری های تنظیم هیجانی زنان دارای اختلال اضطرابی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، دشواری های تنظیم هیجانی ، زنان ، اختلال اضطرابی.