رفتارهای صحیح خانواده نسبت به فرزندان و ارتباط آن با رشد سلامت اجتماعی و روانی دانش آموزان در مدارس

نخستین نشانه رشد اجتماعی استقلال است یعنی توانائی انجام کارها بدون کمک گرفتن از دیگران، استقلال یا آزادی نتیجه دو عامل است نخست احساس توانائی شما در حل مشکلات و هدایت اعمالتان. دوم اعتمادی که خانواده به شما پیدا می کنند که آن نیز نتیجه توانائی است که از خود بروز می دهید. پس یک شخص رشد یافته دائما منتظر کمک دیگران نیست و مستقلا تصمیم می گیرد و اقدام می کند پس در تصمیم گیری نیز استقلال دارد و اما حد استقلال : زیاده روی در استقلال به نوعی به انسان صدمه می رساند انسان جائی که می بیند همفکری و مشورت و مساعدت دیگران نیاز است باید از آن ها کمک بگیرد و از فکر و مشورت دیگران استفاده کند . یعنی اینکه توانائی آن را داشته باشیم که گهگاهی هم تنها باشیم و از این تنهائی لذت ببریم، همراهی نکردن دیگران نباید باعث چشم پوشی ما از علاقه مندی های مان شود. پذیرش مسئولیت : انسان رشد یافته اجتماعی انسانی است مسئولیت پذیر، از پذیرش مسئولیت فرار نمی کند، از بعهده گرفتن مسئولیت های ولو سنگین که از عهده وی برمی آید استقبال می کند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، والدین ، سلامت جسمی ، خانواده ، مدلرس.