بررسی نقش آگاهی فردی و اجتماعی مبتنی بر پذیرش و تعهد در ترک پایدار مراجعه کنندگان به مراکز ترک اعتیاد شهرکرمان

این تحقیق با هدف بررسی آگاهی فردی و اجتماعی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترک پایدار در افراد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر کرمان می باشد. جامعه آماری شامل کلیه مراجعه کننده گان با حجم ۱۰۰ نفر می باشد. حجم نمونه شامل ۳۰ نفرکه در وضعیت ترک پایدار به مدت حداقل یکماه میباشند به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گروه کنترل(۱۵نفر) انتخاب شدهاند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه نیواستروم و دیویس و پرسشنامه هوش اجتماهی ترومسو می باشد و گروه آزمایش طی ۸ جلسه در۶۰ دقیقه مورد آموزش مهارتهای آگاهی فردی و اجتماعی قرار گرفته اند. بعد از پایان دوره آموزش از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمده است. در نهایت با استفاده از نتایج SPSS داده های به بدست آمده از پیش آزمون و پس آزمون و مقایسه میانگین های گروهای آزمایش وکنترل با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی، موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان میدهد که نتایج بدست آمده از فرضیه اصلی، با (p<۰/۰۵) تاثیر معنیدار آماری دارد و اثر بخش می باشد. همچنین نتایج فرضیات فرعی، اثر معنی داری دارد (که به ترتیب با مجذور اتا برابر با ۰/۷۱ و (۰/۴۹ به عبارتی ۷۱ درصد تغییرات نمره پس آزمون میزان آگاهی فردی و ۴۹ درصد تغییرات نمرات پس آزمون میزان آگاهی اجتماعی معتادان، تحت تاثیر آموزش مهارتهای آگاهی فردی و اجتماعی قرار گرفته است. بنابراین میتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که آموزش مهارتهای آگاهی فردی و اجتماعی مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش مدت زمان ترک پایدار بیماران درطول درمان موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آگاهی فردی ، آگاهی اجتماعی ، همدلی ، ترک پایدار ، موادمخدر ، ACT