بررسی فراوانی مدل های انحراف سپتوم بینی و اپسیفیکیشن سینوس های پارانازال توسط تکنیک تصویر برداری توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی (CBCT)

مقدمه : دفورمیتی سپتوم بینی شایع ترین تنوع آناتومیکی ناحیه سینونازال است و می تواند احتمال سینوزیت، سردرد، درد صورت، تنفس صدا دار و انسداد بینی را افزایش دهد. مطالعه حاضر به بررسی فراوانی مدل های انحراف تیغه بینی (NSD) و اپسیفیکیشن سینوس های پارانازال و ارتباط آنها با جنس و سن با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی (CBCT) پرداخت.مواد و روش ها: مطالعه توصیفی حاضر بر روی ۳۸۷ نمونه از اسکن CBCT سینوس های پارانازال انجام شد. انحراف سپتوم بینی بر اساس طبقه بندی ملادیناMladina) ) و Opacification سینوس های  پارانازال بر اساس سیستم امتیاز دهی Lund-Mackay ارزیابی شد. کات های بیشتر از ۲ میلی متر برای افزایش ضخامت مخاط به عنوان یک وضعیت غیر نرمال انتخاب شد. نتایج با استفاده از روش های آماری توصیفی گزارش شد. پس از جمع آوری اطلاعات ، داده ها توسط نرم افزار SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها: تعداد ۳۸۷ نمونه مورد بررسی قرار گرفت و در ۸/۶۱ درصد افراد ، NSD مشاهده شد. تایپ ۱ انحراف سپتوم بینی دارای بیشترین فراوانی بود  و پس از آن تایپ ۵ قرار داشت. در این مطالعه ۱/۵۹ درصد از زنان و ۹/۶۶ درصد مردان مبتلا به NSD بودند. Opacification در سینوس های پارانازال در ۶/۶۳ درصد موارد مشاهده شد. زمانی که سینوس های چپ و راست جداگانه در نظر گرفته شدند، سینوس های ماگزیلاری و اتموئید قدامی  بیشترین تاثیر پذیری را نشان دادند. بین فراوانی وجود انحراف سپتوم بینی و Opacification سینوس های پارانازال با گروه های سنی مختلف ارتباط معناداری یافت شد، که بیشترین میزان آنها در افراد  بالاتر از ۴۲ سال دیده شد.نتیجه گیری: در این مطالعه، فراوانی NSD و Opacification سینوس های پارانازال تفاوت معناداری را بین دو جنس مرد و زن نشان نداد، اما بین فراوانی آنها و گروه های سنی ارتباط یافت شد.

کلیدواژه ها:

توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی ، سپتوم بینی ، سینوس های پارانازال ، اپسیفیکیشن