مقایسه گروه خطر EAU در بیماران تحت عمل جراحی پروستاتکتومی رادیکال براساس وضعیت تهاجم اطراف عصبی

سابقه و هدف: طبقه بندی بیماران مبتلا به سرطان پروستات براساس معیارهای انجمن ارولوژی اروپا با تکیه بر سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات، معاینه دیجیتال رکتوم و نمره گلیسون، یکی از معیارهای طلایی برای پیش آگهی بیماری است. از طرفی به نظر می رسد که در اشکال تهاجمی بیماری، سلول های سرطانی می توانند در طول سلول های عصبی انتشار یابند که به آن تهاجم اطراف عصبی گفته می شود. ارتباط بین انواع معیارهای طبقه بندی سرطان پروستات با عود و یا بقای بیماری به خوبی شناخته شده است؛ اما اهمیت تهاجم اطراف عصبی در پیش آگهی بیماری کم تر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. لذا این مطالعه با هدف مقایسه دو گروه تهاجم اطراف عصبی مثبت و منفی براساس طبقه بندی خطر EAU به منظور بررسی تفاوت دو گروه از نظر پیش آگهی بیماری، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه که از نوع گذشته نگر است، بر روی ۲۰۰ بیمار مبتلا به سرطان پروستات انجام شد که در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل بین سال های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ تحت عمل رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل ابتلا به سرطان پروستات، وجود نتایج آزمون های بالینی و پاتولوژی در نظر گرفته شد. معیار خروج نیز ابتلای بیمار به انواع سرطان های پروستات، غیر از ادنوکارسینوم در نظر گرفته شد. تمامی داده های دموگرافیک، پاراکلینیکی، بالینی، و پاتولوژی بیماران با استفاده از داده های ثبت شده در پرونده پاتولوژی بیمار و هم چنین بخش بایگانی بیمارستان به دست آمد. اطلاعات بیماران با استفاده از چک لیستی شامل متغیرهای سن، نتایج آزمون های PSA، DRE، و نمره TNM و Gleason و هم چنین وضعیت بیمار از نظر تهاجم اطراف عصبی از پرونده بیماران استخراج گردید. نمره گلیسون، معیار استاندارد برای تمایز بافتی سرطان پروستات است که از ۲ تا ۱۰ امتیاز، نمره دهی می شود. نمره کم تر از ۷، نشان دهنده تمایز بهتر، نمره ۷ بیانگر تمایز متوسط و نمره گلیسون ۸، ۹ یا ۱۰ نشان دهنده تمایز بد سلول های پروستات می باشد. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای آنالیز داده ها از آزمون های ناپارامتریک Chi۲ و Fisher Exact و برای مقایسه میانگین متغیرهای کمی از آزمون t مستقل (برای مقایسه دو گروه) و آزمون آنالیز واریانس (برای مقایسه بیش از دو گروه) استفاده شد. یافته ها: میانگین سن افراد تحت مطالعه برابر با ۵/۹۱±۶۷/۱۳ بود. با طبقه بندی بیماران براساس گروه های خطر EAU، و مقایسه طبقه خطر بین بیماران دارای تهاجم اطراف عصبی مثبت و منفی براساس سطوح PSA، DRE، TNM وGleason score تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه دیده شد. تقریبا در تمامی تقسیم بندی ها براساس مقیاس های کلینیکوپاتولوژیکال، بیماران با تهاجم اطراف عصبی مثبت نسبت به بیماران با تهاجم اطراف عصبی منفی، در خطر بالاتری از نظر معیارهای EAU قرار داشتند. استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد تهاجم اطراف عصبی مثبت در بیماران مبتلا به سرطان پروستات می تواند به عنوان پیش آگهی ضعیف بیماری در نظر گرفته شود. حضور سلول های سرطانی در فضای اطراف عصبی می تواند علامتی زود هنگام از پیشرفت سرطان باشد.

کلیدواژه ها:

cancer ، prostate ، perineurial invasion ، Gleason ، European Association Urology ، سرطان ، پروستات ، تهاجم اطراف عصبی ، گلیسون ، آنتی ژن اختصاصی پروستات