مناسبات فیلترینگ شبکه های مجازی با حقوق شهروندی در نظام حقوقی ایران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 46

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

DHCONF07_512

تاریخ نمایه سازی: 15 خرداد 1403

چکیده مقاله:

در بند هشتم منشور حقوق شهروندی با عنوان «حق دسترسی به فضای مجازی «فیلترینگ ممنوع اعلام شده است: «حق شهروندان است که آزادانه و بدون تبعیض از امکان دسترسی و برقراری ارتباط و کسب اطلاعات و دانش در فضای مجازی بهره مند شوند. این حق از جمله شامل احترام به تنوع فرهنگی، زبانی، سنت ها و باورهای مذهبی و مراعات موازین اخلاقی در فضای مجازی است. ایجاد هرگونه محدودیت (مانند فیلترینگ، پارازیت، کاهش سرعت یا قطعی شبکه) بدون مستند قانونی صریح ممنوع است. فیلترینگ تلگرام و اینستاگرام در حال تبدیل شدن به سرنوشت تویتر، فیسبوک و سایر شبکه های اجتماعی است که بعد از وقایع ۸۸ از دسترس خارج شدند. در آن زمان همچون ا مروز قرار نبود فیلترینگ تا همیشه ادامه یابد، اما با ادامه آن به راحتی حق شهروندان در استفاده آزاد ازفضای مجازی نادیده انگاشته شد؛ حقی که هم اکنون در بند هشتم منشور حقوق شهروندی با عنوان «حق دسترسی به فضای مجازی» به رسمیت شناخته شده و فیتلرینگ در آن ممنوع اعلام شده است.با توجه به موارد بیان شده اصلی ترین هدفی که در پژوهش حاضر مورد نظر است، مسئله ی مناسبات فیلترینگ شبکه ی مجازی با حقوق شهروندی در نظام حقوقی ایران می باشد که با روش گردآوری توصیفی تحلیلی برآنیم تا به جزئیات بیشتری از آن بپردازیم.

نویسندگان

سیداکبر حسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز

محمدرضا عظیمی

استادیار حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، ایران