تربیت به واسطه همنشین از منظر قرآن کریم

اگر بخواهیم به وسیله تعلیم و تربیت به کمال انسانی خود دست یابیم، بایستی چهره معنوی و سیمای انسان کامل مورد نظر دین اسلام را بشناسیم. از نظر اسلا انسان آگاهانه یا ناآگاهانه، آنچه را در دوستان خود می بیند را حکایت می کنند . برای نمونه افراد شاد بطور ناآگاه شادی در اطرافیان خود گسترش می دهند و افراد مایوس، دوستان خود را مایوس و افراد بدبین، همنشینان خود را بدبین بار می آورند و همین امر سبب می شود که دوستان با سرعت در یکدیگر تاثیر بگذارند. معاشرت با بدان، حسن بدبینی را در انسان تشدید می کند و این بدبینی یکی از عوامل سقوط در پرتگاه گناه و فساد اخلاق است. پس لازم است که بدانیم چگونه و با چه ملاک هایی دوستان خود را انتخاب کنیم. آشنایی با اهداف و روش های تعلیم و تربیت در اسلام از ضرورت های غیر قابل انکار برای هدایت صحیح افراد جامعه به سوی مسیر سعادت است، چرا که بدون شناخت کافی از اهداف و روش های تعلیم وتربیت اسلامی، امکان انحراف افراد از مسیر پر پیچ وخم زندگی دنیوی برای رسیدن به آخرت وجود دارد. برخلاف سبک دوستی غربی که تنها بعد جسمی انسان را در دنیا مورد توجه قرار داده شاخص های دوستی اسلام به همه ابعاد انسان توجه کرده و گسترش فضایل اخلاقی و کاهش رذایل اخلاقی را مدنظر قرار داده و به ابعاد معنوی در دوستی و سعادت اخروی انسان ها اهتمام ورزیده است. روش تحقیق در گرد آوری این مقاله کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

دوست ، تربیت ، اسلام ، انسان ، اهداف