بررسی نوستالژی سیاسی و استعمارستیزی در اشعار رعدی آذرخشی

حسرت و یاد دوران گذشته باعث بروز غم و اندوه در انسانها می شود. حسرت گذشته های شیرین وتقابل زمان حال با این گذشته نوستالژی یا غم غربت نامیده می شود. آنچه غم غربت را در وجود انسانها می کاردجدایی از جایگاه اصلی، اوضاع و احوال اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و کل ا وضع نابسامان زندگی کنونیاست. میتوان گفت این رفتار ناخودآگاه به منزله یک احساس عمومی در همه افراد متجلی میشود. نوستالژییکی از موضوع های مهم شعر معاصر پارسی است. از جمله شاعران معاصر که حسرت گذشته های خوشازدست رفته و یادکرد آنها در اشعارش بسامدی فراوان دارد رعدی آذرخشی است. موقعیت و شرایط زندگی،اندیشه و عاطفه قوی، و آشنایی با بسیاری از شاعران و بزرگان منجر به برانگیخته شدن حس نوستالژیکی قویدر شعر شاعران مذکور شده است. این پژوهش بر آن است به روش تحلیلی- توصیفی، به بررسی نوستالژیسیاسی و استعمارستیزی در شعر رعدی آذرخشی بپردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که عواملی مانندظلم وستم حاکمان، جو نامناسب سیاسی ،استبداد،فقدان آزادی و......باعث ایجاد بن مایه حسرت و اندوه نسبتبه وضع جامعه در اشعار شاعران معاصر می گردد . این عوامل دلتنگی و شکایت شاعران از وضع موجودبه همراه دارد؛ در میان در شعررعدی، اصلی ترین و جامع ترین شکل نوستالژی به صورت شکوه و اعتراضنسبت به جامعه بیان شده است.

کلیدواژه ها:

رعدی آذرخشی ، شعرمعاصر ، نوستالژی سیاسی و استعمارستیزی