ادبیات وصایت نگاری از قرن هشتم هجری قمری تا قرن یازدهم هجری قمری

وصایت امیر المومنین علی (علیه السلام) از مهم ترین مباحثی است که در اسلام مطرح شده است و از عقایداساسی مذهب شیعه می باشد. اختلافات و نزاع های زیادی پیرامون این مساله مطرح شده است. شیعه اثنی عشریهعقاید خود را از منبع وحی و ائمه، وام می گیرد و بر این باور است که علی (علیه السلام) جانشین و خلیفهبلافصل نبی اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) می باشد. بنابراین شیعیان در تدوین کتب وصایت نگاری بهجمع آوری روایاتی پرداخته اند که از نبی خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) و ائمه (علیهم السلام) بدست آنانرسیده است . پژوهش حاضر، تلاش می کند تا به روش توصیفی -تحلیلی و شیوه گرد آوری اطلاعاتکتابخانه ای وصایت نگاری را در قرون هشتم تا یازدهم ه.ق از منظر شیعیان امامی پیگیری نماید. در دورهصفویان که مذهب شیعه را مذهب رسمی کشور اعلام کردند و به حمایت از عالمان دینی پرداختند، غیر ازشیعه دیگر مسلمانان نیز کتبی تحت عنوان فضیلت نگاری در مورد اثبات وصایت علی (علیه السلام) نوشتند وعلمای شیعه نیز تدوین کتب وصایت نگاری را به صورت بابی در فصل های کتب کلامی خود قرار دادند کهبه اثبات عقاید شیعه می پرداخت. نتیجه این نوشتار؛ با اینکه کتب کهنی که در مورد وصایت نوشته شده استمفقود می باشد، ولی اهتمام شیعه به امر وصایت، باعث شده کتاب های زیادی در مورد وصایت نوشته شود کهبه دفاع از وصایت و جانشینی بلافصل علی (علیه السلام) بپردازد.

کلیدواژه ها:

وصی ، وصایت نگاری ، تحلیل وصایت نگاری ، سیر وصایت نگاری ، سیر تحلیل تاریخی