بررسی ضرورت روحیه ی پژوهشی دانش آموزان در برنامه درسی آموزش و پرورش

یکی از ایده آل های آموزش و پرورش باید تربیت نسل هوشیار، فعال آفریننده باشد، نسلی که به معنای واقعی حیات داشته باشد یعنی در مسیر رشد و نمو و تحول فردی و اجتماعی روزگار بگذراند نه این که به صورت منفعل ، بی انگیزه، واجد احساس درماندگی و ناتوانی ، احساس حقارت د ر مقابل کشورهای پیشرفته ، مصرف کننده دستاوردهای علمی و تکنولوژیکی کشورهای پیشرفته عمر خود را سپری کند. همانطور که عنوان شد، امروزه اهمیت پژوهش و تحقیق علمی بر کسی پوشیده نیست و توسعه هر جامعه ای وابسته به کمیت و کیفیت پژوهش های انجام شده در آن اجتماع و پرورش افرادی پژوهشگر و خلاق است . دراین میان نقش نظام تعلیماتی کشورها به عنوان تامین کننده نیروی انسانی ، تجهیز نیروی انسانی به مهارت های پژوهشگری و روحیه پرسشگری است . به عبارتی درعصر انفجار دانش و اطلاعات و رشد فزاینده یافته های علمی ، نظام تعلیم و تربیت نه قادر است تمامی دانش و اطلاعات موجود را به مخاطبان خود عرضه کند و نه درصورت برخورداری از چنین توانایی می تواند آنان را از دست زدن به کشف مجهول و یافتن اطلاعات تازه در بزرگسالی مستغنی سازد، زیرا بسیاری از آموخته های امروز دانش آموزان در بزرگسالی آن ها دیگر به کار نخواهد آمد. با توجه به اهمیت برنامه درسی و نقش محوری کتاب های درسی در برنامه درسی ، تنها مهارت و توانایی که با تجهیز دانش آموزان به آن می توان از رشد روز افزون اثر بخشی و کارایی نیروی انسانی در آینده، اطمینان حاصل کرد، ایجاد توانایی پژوهشگری و مهارت های مربوط به آن در ایشان است .

کلیدواژه ها:

مدرسه ، دانش آموزان ، روحیه پژوهشی ، برنامه درسی .