ارائه رویکرد نقاشی درمانی و نقش آن بر کیفیت سلامت روان دانش آموزان

تعریف نقاشی درمانی نقاشی درمانی شاخه ای از هنردرمانی است . ترسیم کردن توانست خیلی زود بعنوان یک تکنیک نتیجه بخش برای تشخیص شرایط آسیب شناختی بکار رود. بطوریکه از همین امکان تشخیص ابتدایی ، به تدریج روشهای منظم بسیاری به وجود آمد که امروز آنهاراآزمون نقاشی می نامند.این آزمون ها در تحلیل روانکاوانه پدید آورنده اثر نقش به سزایی دارد. در سال۱۹۲۵ نولان لوئیس بعنوانیک تحلیل گرروانی استفاده ازنقاشی آزادرا برای تحلیل رفتار بزرگسالان روان رنجور آغاز کرد. هدف نقاشی درمانی فراهم آوردن فرصتی برای افراد بود تا از طریق رنگها و خطوط احساسات، عواطف ، نیازها و حتی دانسته های خود را آزادانه و به نحوی که مایل اند بیانکنند.نقاشی و سایر هنرها مانند پلیمیان دنیای درون و واقعیت های بیرونی قرار می گیرند و تصویر مانند یک میانجی در فاصله این دوعمل کرده و جنبه های خودآگاه و ناخودآگاه، گذ شته ، حال و آینده فرد را بازگو می کند. نقاشی بیش از آنکه در تشخیص اختلال های روانی بزرگسالان مفید باشد، درشناخت و درمان مشکلاتکودکان سازش نیافته ، پرخاشگر وبیقرارمناسب تر است و برای این گونه کودکان زمینه ای فراهم می کند تا قابلیت و خلاقیت خود رابروز دهند. روند ساختن ، ترسیم و نقاشی فرایند پیچیده ای است که د رطی آنکودک اجزای گوناگونی از تجربیاتش را برای پدید آوردن کلیت یک اثر معنادار مورد استفاده قرار می دهد. در این فرایند تولیدی ، کودک در قالب یک اثر هنری ، چیزی بیش از محصول و در واقع بخشی از خود را به ما بازمی نمایاند؛

کلیدواژه ها:

نقاشی درمانی ، سلامت روان ، دانش آموز ،