اثر اسیدی فایر سدیم دی فرمات (NDF) و اسید سیتریک بر ترکیب بیوشیمیایی بدن، فعالیت آنزیم های سرمی و بافت دستگاه گوارش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

مطالعه حاضر به ارزیابی اثرات سطوح اسیدی فایر سدیم دی فرمات و اسید سیتریک بر ترکیب بدن، فعالیت آنزیم های سرمی و بافت دستگاه گوارش در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) می پردازد. تعداد ۶۳۰ قطعه ماهی (میانگین وزن ۷۲/۰ ± ۵۵/۱۶ گرم) به طور تصادفی در ۲۱ مخزن (۳۰ ماهی در هر مخزن) توزیع شدند. آزمایش به مدت ۶۰ روز در هفت تیمار آزمایشی شامل شاهد (فقط غذای تجاری FFT۲)، سه سطح ۲/۰% (تیمار A)، ۴/%۰ (تیمار B) و ۶/۰% (تیمار C)  سدیم دی فرمات در جیره به تنهایی و سه سطح در ترکیب با اسید سیتریک به میزان ۱/۰% (تیمار D)، ۲/%۰ (تیمارE) و ۳/۰% (تیمارF) که به جیره پایه غذای تجاری FFT۲ افزوده شدند، انجام شد. ماهی ها ۳ بار در روز در ساعات ۸، ۱۲ و ۱۶ و به میزان ۲% وزن بدن به مدت ۲ ماه غذادهی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که سطوح مختلف سدیم دی فرمات و اسید سیتریک در جیره­ غذایی تاثیر معنی داری بر میزان فعالیت آنزیم های سرمی ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با تیمار کنترل نداشت (۰۵/۰p). بیشترین میزان ارتفاع و عرض پرز، تعداد سلول های موکوسی، ضخامت لایه سروزی روده، ضخامت پارین و زیرمخاط روده و ضخامت لایه عضلانی در تیمار D مشاهده شد که اختلاف معنی­داری با دیگر تیمار ها نشان داد (۰۵/۰>p) و کمترین میزان شاخص­های مذکور در گروه شاهد ثبت شد. بر اساس نتایج این مطالعه، افزودن ۱/۰% سدیم دی فرمات و ۱/۰% اسید سیتریک به جیره غذایی ماهیان قزل آلای رنگین کمان، به علت بهبود شاخص های ترکیب بدن شامل افزایش پروتئین و خاکستر و بهبود شاخص های بافتی روده ممکن است مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

Sodium diformate ، Citric acid ، Body Composition ، Serum enzymes ، Alimentary canal tissue ، Oncorhynchus mykiss