تاثیر سطوح مختلف گلوکزامین بر برخی شاخص های رشد، ایمنی و بیوشیمیایی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii)
محل انتشار: فصلنامه تغذیه آبزیان، دوره: 6، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 60
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JANB-6-1_001
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1403
چکیده مقاله:
چکیده این مطالعه بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف گلوکزامین بر عملکرد رشد، شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی سرم در بچه تاسماهی سیبری انجام شد. برای این منظور ماهیان (وزن اولیه ۴/۰ ± ۳/۹ گرم) در ۱۲ حوضچه فایبرگلاس با تراکم ۱۵ عدد ماهی به صورت تصادفی توزیع و طی مدت ۵۶ روز با سطوح مختلف گلوکزامین شامل: صفر (شاهد)، ۲۵۰، ۷۵۰ و ۱۵۰۰ میلیگرم در کیلوگرم خوراک غذادهی شدند. بر اساس نتایج رشد، بیشترین میزان وزن نهایی (۶/۱ ± ۱/۶۳ گرم)، وزن کسب شده (۸۲/۱ ± ۱۴/۵۴ گرم)، افزایش وزن (۲۳/۲۳ ± ۲۸/۵۵۸ درصد) و نرخ رشد ویژه (۰۸/۰ ± ۳۶/۳ درصد در روز) در تیمار ۱۵۰۰ میلیگرم نسبت به دیگر تیمارها دیده شد (۰۵/۰p <). نتایج این بررسی نشان داد که اختلاف معناداری در درصد بازماندگی و میزان گلوکز خون بین تیمارهای مختلف آزمایشی وجود ندارد. نتایج بررسی شاخصهای ایمنی سرم نشان داد که بیشترین میزان ایمونوگلوبولین M سرم (۵/۰ ± ۱/۳۸ میلی گرم/دسیلیتر) و اجزای کمپلمان C۳ (۱۷/۰ ± ۲/۵ میلی گرم/دسیلیتر) و C۴ (۰/۱ ± ۷۲/۲۰ میلی گرم/دسیلیتر) در تیمار ۱۵۰۰ میلیگرم مشاهده شد (۰۵/۰p <). در نقطه مقابل، با افزایش غلظت گلوکزامین میزان فعالیت آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز کاهش یافت و کمترین میزان آنها در تیمار ۱۵۰۰ میلیگرم مشاهده شد (۰۵/۰p <). در مجموع، تاثیر مثبت غلظتهای بالاتر گلوکزامین بهخصوص در سطح ۱۵۰۰ گرم در کیلوگرم خوراک روی شاخص های رشد و ایمنی بچه تاسماهی سیبری مثبت ارزیابی شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم نظری
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، تهران، ایران
سید پژمان حسینی شکرابی
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، تهران، ایران
مهدی شمسایی مهرجان
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، تهران، ایران