تعیین میزان نیاز لایزین در جیره بچه فیل ماهیان Huso huso و تاثیر آن بر روند رشد
محل انتشار: فصلنامه تغذیه آبزیان، دوره: 8، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 29
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JANB-8-3_002
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1403
چکیده مقاله:
میزان لایزین مورد نیاز در جیره بچه فیل ماهیان با متوسط وزن اولیه ۴۵/۲ گرم بر اساس پاسخ رشد، در ۱۲ اکواریوم مجهز به هواده در چهار تیمار و سه تکرار برای هر تیمار در مدت ۴۰ روز بررسی شد. چهار جیره بر پایه آرد ماهی با پروتئین (۳۲/۳۹%)، چربی (۷۸/۱۵%) و کربوهیدرات (۱۹/۲۱%) یکسان با سطوح مختلف لایزین (صفر، ۷۵/۰، ۵/۱ و ۲۵/۲ % وزن خشک) تهیه شد که جیره فاقد لایزین به عنوان جیره شاهد در نظر گرفته شد. هر جیره به نسبت ۴% وزن بدن، در سه وعده مساوی، به گروه های سه تایی با ۱۰ ماهی در هر تکرار داده شد. متوسط دمای آب، اکسیژن محلول و pH در طی دوره آزمایش ۸/۲۳ درجه سانتی گراد، ۲۷/۶ میلیگرم در لیتر و ۳۲/۷ بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری در روند رشد بین تیمارها وجود دارد. بیشینه وزن بهدست آمده (۸۴/۰ ± ۹۵/۳۱) و سرعت رشد ویژه (۰۹/۰ ± ۰۱/۷ درصد/روز) در تیمار دارای ۲۵/۲% لایزین مشاهده شد. بهغیر از کاهش رشد در ماهیانی که از جیره فاقد لایزین تغذیه کردند، در دیگر ماهیان علائم کمبود رشد مشاهده نشد. ضریب چاقی (فاکتور وضعیت)، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتئین و میزان بقا در بین تیمارها اختلاف معنیدار نداشت. در نهایت میزان بهینه لایزین برای این وزن از بچه فیل ماهیان ۲۵/۲ گرم در ۱۰۰ گرم از وزن خشک جیره برآورد شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جاوید ایمان پور نمین
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
گونای گوک
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان